Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. II OSK 1894/16

Inne

Dnia 5 lipca 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińka Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 3724/15 w sprawie ze skargi W. Z. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] października 2015 r, nr [...] w sprawie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 marca 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 3724/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. Z. (dalej: "Skarżący") na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (dalej: "Generalny Dyrektor") z dnia [...] października 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy, skargę oddalił.

W uzasadnieniu przestawiono następującą argumentację faktyczną i prawną: pismem z dnia 6 lipca 2015 r. Wójt Gminy Mielno zwrócił się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie (dalej: "RDOŚ") z wnioskiem o uzgodnienie projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowego (budynku zakwaterowania turystycznego) oraz 2 budynków gospodarczych, na działce o nr. ew. [...], obręb ewidencyjny [...], gmina [...]. Postanowieniem z dnia [...] lipca 2015 r., znak: [...], RDOŚ odmówił uzgodnienia przedłożonego projektu decyzji o warunkach zabudowy dla planowanej inwestycji wskazując, że wnioskowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest w granicach [...], w odniesieniu do którego obowiązuje Uchwała Nr XXXII/375/09 Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego z dnia 15 września 2009 r., w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Zach. z 2014r., poz. 1637; dalej: "uchwała"). Realizacja zamierzenia naruszałaby § 3 ust. 1 pkt. 1, 5, 6 ww. uchwały, tj. zakaz zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień i miejsc rozrodu oraz tarlisk złożonej ikry. Ponadto na terenie działki objętej wnioskiem przeprowadzono prace ziemne polegające na nawiezieniu ziemi, co doprowadziło do złamania zakazu wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu oraz zakazu dokonywania zmian stosunków wodnych. Podczas wizji lokalnej stwierdzono, że poziom gruntu na przedmiotowej działce, poprzez nawiezienie mas ziemnych, został podniesiony o około 70 cm. Działka od strony północnej graniczy bezpośrednio z rowem melioracyjnym i położona jest w granicach polderu melioracyjnego "[...]" z odprowadzeniem wód na stację pomp. Inwestor doprowadził omawiany teren inwestycji do stanu, w którym możliwe byłoby zrealizowanie zabudowy, naruszając jednocześnie zakazy obowiązujące na terenie [...]. Przed nawiezieniem mas ziemnych był to teren podmokły, położony w zwartym kompleksie łąk i nieużytków, na którym bez konieczności zmiany stosunków wodnych nie byłoby możliwe wprowadzenie zabudowy.