Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. I OSK 2309/15

Przepisy dotyczące doręczeń i wiążące z tym faktem obowiązywanie w porządku prawnym indywidualnych aktów administracyjnych mają przede wszystkim charakter gwarancyjny w stosunku do stron postępowania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie: Sędzia NSA Irena Kamińska Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) Protokolant: starszy inspektor sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 marca 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 966/14 w sprawie ze skarg P.R., [...] Sp. z o.o. z siedzibą we W., W. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego Poznaniu z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zatwierdzającej plan parcelacji terenu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z 5 marca 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 966/14, na skutek skarg P.R., [...]Sp. z o.o. z siedzibą w W. i W.F., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z [...] czerwca 2014 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z [...]lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zatwierdzenia planu parcelacji terenu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał następujący stan faktyczny i prawny:

Wydział Powiatowy dla Powiatu P. uchwałą z [...]czerwca 1932 r. zatwierdził plan parcelacji terenu położonego w P.-Ł., zapisanego w KW [...] o pow. ogólnej 182,76 ha.

Prezydent Miasta P. reprezentujący Skarb Państwa wnioskiem z [...]listopada 2011 r. wystąpił o stwierdzenie nieważności ww. uchwały.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z [...]lipca 2013 r., na podstawie art. 158 § 1 i 2 w związku z art. 156 § 1 pkt 2 i § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a.", stwierdziło nieważność ww. uchwały z [...]czerwca 1932 r. Kolegium wyjaśniło, że podstawę prawną uchwały stanowił art. 52 i następne rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli (Dz.U. RP nr 23 poz. 202 ze zm.), powoływanego dalej jako "rozporządzenie", zgodnie z którym podział położonych w osiedlach terenów budowlanych, nie stanowiących własności Państwa albo związków komunalnych, na dwie lub więcej działek, mógł być dokonywany tylko na podstawie zatwierdzonego planu parcelacji. Stosownie z kolei do art. 53 lit. a) rozporządzenia za teren budowlany mogły być uważane tereny znajdujące się w obrębie osiedli, objęte prawomocnym planem zabudowania albo uznane przez organ uchwalający gminy za budowlane. W odniesieniu do osiedli wiejskich uznanie terenu za budowlany mogło nastąpić "tylko za zgodą odnośnego urzędu ziemskiego" (art. 53 rozporządzenia - po zmianie wprowadzonej rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1930 r. zmieniającego rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanem i zabudowaniu osiedli; Dz.U. nr 86 poz. 663 - art. 1 ust. 2 rozporządzenia zmieniającego). Kolegium wyjaśniło, że na dzień podjęcia zaskarżonej uchwały teren nią objęty położny był w gminie wiejskiej Ł.