Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 3 lutego 2017 r., sygn. II OSK 1021/16

Zameldowanie służy jedynie celom ewidencyjnym, przepisy meldunkowe nie mogą służyć utrzymaniu fikcji pobytu w lokalu pozostającym własnością innego podmiotu osoby, która rzeczywiście w nim nie przebywa, a jedynie rości sobie prawo do zamieszkania w nim. Zarówno zameldowanie, jak również wymeldowanie jest aktem rejestracji danych dotyczących pobytu określonej osoby i jako takie nie rodzi żadnych uprawnień do lokalu, ani też nie przesądza o ich utracie. Analogicznie więc jak w przypadku zameldowania, również przy wymeldowaniu źródłem powinności organu administracji dokonania tej czynności jest sam fakt opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu przez osobę podlegającą wymeldowaniu.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie NSA Marzenna Linska-Wawrzon del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 1339/15 w sprawie ze skargi P.J. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 1339/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P.J. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji przedstawił następujące ustalenia faktyczne i prawne.

Burmistrz [...] decyzją z [...] grudnia 2014 r. wymeldował P.J. z miejsca pobytu stałego. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że została spełniona przesłanka wynikająca z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., Nr 138, poz. 993 ze zm.) - nastąpiło opuszczenie miejsca stałego zameldowania przez skarżącego. Powołując się na zebrany materiał dowodowy organ I instancji stwierdził, że lokal nr 77 przy ul. [...] w W. jest mieszkaniem komunalnym, którego głównym najemcą jest M. W-J.. P.J. stale zamieszkiwał w przedmiotowym lokalu do 2009 r., a z przerwami do 2010 r. Od stycznia 2011 r. nie zamieszkiwał on w miejscu pobytu stałego, gdyż wspólnie z żoną wyjechał za granicę. Do kraju powrócili w listopadzie 2011 r., a od 6 grudnia 2011 r. zamieszkiwali w C.. Stamtąd w czerwcu 2012 r. P.J. został aresztowany przez policję. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w P.S..

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00