Wyrok NSA z dnia 14 marca 2017 r., sygn. II OSK 1889/15

Podkreślić należy, iż tylko należyte przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego i prawidłowe ustalenie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia danej sprawy pozwala na prawidłowe zastosowanie przepisów prawa materialnego. Tylko prawidłowe ustalenie stanu faktycznego zaistniałego w danej sprawie pozwala stwierdzić, czy i jakie przepisy prawa materialnego winny znaleźć zastosowanie w tej sprawie. Tylko należyte wyjaśnienie okoliczności objętych hipotezą przepisów prawa materialnego mogących mieć zastosowanie w danej sprawie pozwala na prawidłową subsumcję danej normy prawa materialnego do stanu faktycznego istniejącego w danej sprawie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia del. WSA Iwona Niżnik - Dobosz Protokolant sekretarz sądowy Aleksandra Tokarczyk po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 maja 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 121/15 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie z dnia [...] maja 2014 r. [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. uchyla punkt I (pierwszy) zaskarżonego wyroku; 2. uchyla zaskarżoną decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla m. st. Warszawy z dnia [...] września 2013 r. nr [...].

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 maja 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 121/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego nr [...] z dnia [...] maja 2014 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego (pkt I wyroku) i przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. M. kwotę 442,80 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (pkt 2 wyroku).