Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 15 marca 2017 r., sygn. II OSK 1857/15

Rysunek planu jako znak graficzny nie może wiązać bezpośrednio, nie spełnia bowiem wymogów normy prawnej z jej klasyczną budową: hipoteza, dyspozycja, sankcja. Rysunek planu obowiązuje w takim zakresie, w jakim tekst planu odsyła do ustaleń planu wyrażonych graficznie na rysunku.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy Korzenna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2015 r. sygn. akt II SA/Kr 81/15 w sprawie ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Gminy Korzenna z dnia 18 czerwca 2014 r. nr XLIII/389/2014 w przedmiocie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Korzenna oznaczonego jako plan "Nr 12-Miłkowa/Janczowa" uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Kr 81/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Nr XLIII/389/2014 Rady Gminy Korzenna z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Korzenna oznaczonego jako plan "Nr 12 -Miłkowa/Janczowa" stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej obszary: 1-4 MNR, 1-1 MNR, 1-2 MNR, 1-6 MNR, 1-7 MNR, 1-8 MNR i 1-9 MNR, objęte załącznikami graficznymi nr 1 i 2 zaskarżonej zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wojewoda Małopolski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na wskazaną uchwałę, kwestionując ją w części dotyczącej działek o nr ewid. [...] w obr. ewid. M. i działek o nr ewid. [...] w obr. ewid. J., o gruntach klas III, położonych w obszarze o symbolu MNR, ujętych na załącznikach nr 1 i 2 rysunku planu. Wojewoda Małopolski domagał się stwierdzenia nieważności rysunku planu w powyższym zakresie. Uzasadniając zgłoszone żądanie podawał, że nie spełniono wymogów art. 17 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 roku, poz. 647, ze zm.) w związku z art. 7 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 1205, ze zm.) w zaskarżonej części. Decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie wyraził zgody na przeznaczenie na cele nierolnicze działek oznaczonych nr ewid. [...] w obr. ewid. M. i działek o nr ewid. [...] w obr. ewid. J. o gruntach klas III. Analiza rysunku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wskazuje, że działki te pozostają w obszarach o ustalonej uchwałą funkcji MNR. Na mocy § 2 pkt 8 zaskarżonej uchwały § 11 ust. 1 otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym ustalono tereny o symbolach 1-14 MNR oraz 1-1 MNR do 1-8 MNR dla zabudowy mieszkalno-zagrodowej jako przeznaczenia podstawowego. Natomiast w myśl ustaleń § 11 ust. 2 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którego dotyczy zmiana wynikająca z zaskarżonej uchwały (przyjętego uchwałą Nr XXXI/191/2006 z dnia 6 marca 2006 r., zm. uchwałą Nr XII/111/2011 z dnia 12 grudnia 2011 r.) ustala się dla tych terenów przeznaczenie dopuszczalne: a) zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i rekreacji indywidualnej, b) usługi podstawowe i komercyjne oraz drobna wytwórczość i rzemiosło nieuciążliwe, c) drogi dojazdowe oraz sieci i urządzenia infrastruktury technicznej i komunalnej. Analiza powyższych zapisów tekstu planu miejscowego określających przeznaczenie dopuszczalne terenów opisanych w § 11 ust. 2 uchwały wskazuje, że objęte skargą działki stanowiące grunty rolne, co do których Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie wyraził zgody na ich nierolnicze przeznaczenie, przeznaczone zostały w planie miejscowym na cele nierolnicze. Stanowi to rażące naruszenie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00