Wyrok NSA z dnia 1 marca 2017 r., sygn. II OSK 3088/15

Bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podejmie żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie podjął czynności. W niniejszej sprawie rację ma Sąd pierwszej instancji, że organ naruszył art.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant specjalista Magdalena Więcko po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2015 r. sygn. akt VIII SAB/Wa 95/14 w sprawie ze skargi S. na bezczynność Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przedmiocie nierozpoznania odwołania 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz S. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 września 2015 r., sygn. akt VIII SAB/Wa 95/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - po rozpoznaniu skargi Spółki [...] - zobowiązał Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska do rozpoznania odwołania Spółki [...] od decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie nr [...] z dnia [...] grudnia 2013 r. w terminie 30 dni od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem (pkt 1 wyroku), stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa ( pkt 2 wyroku), zasądził od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącej Spółki [...] kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 3 wyroku).

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że w dniu 1 września 2014 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska skierował pismo do Spółki [...], w którym poinformował, że z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych odwołania wniesionego w dniu 6 stycznia 2014 r. przez Spółkę od decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w W. z dnia [...] grudnia 2013 r., znak: [...], w wyznaczonym terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, na podstawie art. 64 § 2 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), dalej jako: k.p.a., pozostawił odwołanie bez rozpoznania. Organ wskazał, że wezwał zarząd Spółki, pismem z dnia 30 czerwca 2014 r., do uzupełnienia braków formalnych wniesionego odwołania poprzez jego podpisanie przez wszystkich członków zarządu Spółki. Najpierw odwołanie zostało podpisane tylko przez przewodniczącego zarządu Spółki, a następnie w ramach uzupełnienia braków odwołanie zostało podpisane przez czterech członków zarządu. Jednocześnie zarząd poinformował organ, że jeden z członków zarządu Spółki - J. J. zrezygnował ze współpracy i nie został wybrany w jego miejsce nowy członek zarządu. Organ przywołał treść § 15 ust. 2 pkt 1 statutu Spółki, który stanowi, że kompetencja reprezentowania spółki należy do zarządu spółki, który składa się z pięciu członków zarządu, co wynika z § 13 ust. 2 pkt 1 - 5 statutu. W ocenie organu Spółka nie uzupełniła braków formalnych odwołania poprzez podpisanie go przez statutową liczbę członków zarządu, bądź przedstawienia upoważnienia dla przewodniczącego zarządu do występowania w imieniu zarządu. Zarząd nie przedstawił także nowego statutu potwierdzającego zmieniony, czteroosobowy skład zarządu spółki. W przypadku rezygnacji przez jednego z członków zarządu spółki winno dojść do wyboru nowego członka w miejsce osoby, która zrezygnowała.