Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. II OSK 1389/15

Organ odwoławczy, który z istoty rzeczy nie przeprowadza własnego, odrębnego postępowania dowodowego, za to może wyciągać z zebranego przez organ pierwszej instancji materiału zupełnie inne wnioski niż organ pierwszej instancji, zastępowałby w praktyce ten organ, pozbawiając stronę prawa podważania tych ustaleń w drodze zwyczajnego środka prawnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędzia del. WSA Paweł Groński Protokolant starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. H. i J. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 747/14 w sprawie ze skargi A. H. i J. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. akt II SA/Rz 747/14 oddalił skargę A. H. i J. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:

[...] Spółka z o.o. z siedzibą w [...] (dalej: "Spółka" lub "inwestor") wystąpiła do Burmistrza [...] o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego w postaci budowy bezobsługowej stacji bazowej telefonii komórkowej [...] wraz z wewnętrzną linią zasilającą elektryczną na działce nr [...] w [...] przy ul.[...] .

Decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. Burmistrz [...] odmówił ustalenia warunków lokalizacji przedmiotowej inwestycji, ponieważ nie jest ona zgodna z kierunkami zagospodarowania przestrzennego miasta [...] ustalonymi w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy [...] przyjętym uchwałą Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] czerwca 2000 r. nr[...] . Według Studium, teren na którym miałaby zostać zrealizowana inwestycja, położony jest w obszarze mieszkaniowo-usługowym oznaczonym symbolem MN obejmującym obszary zabudowane i możliwe do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami towarzyszącymi. Tymczasem planowana inwestycja zaburzyłaby ład przestrzenny w pobliskim rejonie. Nie uwzględnia ona uwarunkowań i wymagań funkcjonalnych, społeczno-gospodarczych, środowiskowych, kulturowych i kompozycyjno-estetycznych. Nadajniki planowane do budowy przez Spółkę powinny być bowiem lokalizowane daleko od dzielnic mieszkaniowych, szkół i przedszkoli. Natomiast inwestor planuje realizację inwestycji w centrum osiedla mieszkaniowego, w odległości 200 m od ośrodka zdrowia i 500 m od szkoły, w bezpośrednim sąsiedztwie placu zabaw. Ponadto mieszkańcy osiedla obawiają się konsekwencji związanych z zamieszkiwaniem w pobliżu stacji bazowej.