Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2017 r., sygn. I OSK 1890/16

Z samego braku dołączenia do akt sprawy upoważnienia nie wynika brak umocowania pracownika do wydania zaskarżonej w niniejszym postępowaniu decyzji.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędzia WSA del. Mirosław Wincenciak po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1695/15 w sprawie ze skargi Z.K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1695/15 oddalił skargę Z. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Przedstawiając w uzasadnieniu stan faktyczny i prawny sprawy Sąd wskazał, że przed Wojewodą [...] prowadzone było postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami RP, wszczęte pierwotnie przed Starostą Powiatowym w N. w oparciu o wniosek złożony w 1988 r. przez J.K.- córkę i spadkobiercę U. i T. S. (post. SR w M. z 27.01.1999 r. Ns 313/98). Aktualnie postępowanie to, wobec niezakończenia go na gruncie dawnych regulacji prawnych, prowadzone było w trybie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.tj. z 2014 r. poz. 1090), przywoływanej dalej jako: "ustawa zabużańska".

Wedle inicjatorki postępowania małżonkowie S. mieli być właścicielami położonej w miejscowości S. nieruchomości o pow. ok. 30 ha oraz znajdujących się na niej drewnianych budynków mieszalnych, krytych gontem i drewnianych budynków gospodarczych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00