Wyrok NSA z dnia 20 września 2017 r., sygn. II GSK 2635/15

Rozpatrując występowanie złej wiary po stronie zgłaszającego znak towarowy do rejestracji, należy stwierdzić, że w literaturze przedmiotu wśród okoliczności świadczących o złej wierze zgłaszającego wymienia się zgłoszenie znaku identycznego, jak firma konkurencyjnego przedsiębiorcy, jeżeli zmierza do skorzystania z pozytywnych skojarzeń, czy przechwycenia klienteli. Zgłaszającemu można przypisać złą wiarę, dowodząc, że ten swym zgłoszeniem spowodował naruszenie cudzego chronionego prawa lub interesu. W literaturze i orzecznictwie funkcjonuje przy tym zasada domniemania zgłoszenia znaku towarowego w dobrej wierze, zgodnie z którą ciężar dowodu istnienia złej wiary spoczywa na wywodzącym z tego faktu skutki prawne.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz (spr.) Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 20 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 maja 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 3527/14 w sprawie ze skargi A. S.A. w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 maja 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 3527/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy.

Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że w dniu [...] października 2003 r. do Urzędu Patentowego RP wpłynął wniosek A. S.A. o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy HC CZECHY o nr [...] udzielonego na rzecz B. S.A. z siedzibą w T., z pierwszeństwem od dnia [...] lutego 1996 r., służącego do oznaczania towarów i usług w klasach: 19, 21, 36 i 39, a mianowicie: szkło okienne, szkło izolacyjne, szkło konstrukcyjne, naczynia szklane, takie jak butelki, słoiki, szkło surowe i półprzetworzone, zarządzanie i administrowanie nieruchomościami, usługi w zakresie wytwarzania i dystrybucji pary wodnej oraz gorącej wody a także w zakresie poboru, oczyszczania i rozprowadzania wody zimnej.