Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. I GSK 1111/15

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Lidia Ciechomska - Florek (spr.) Sędzia del. WSA Barbara Mleczko - Jabłońska Protokolant Patrycja Czubała po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Z. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1454/14 w sprawie ze skarg Z. G. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia 10 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Z. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 3 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1454/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Z. G. (skarżący), na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z 10 lipca 2014 r. Nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej podatku akcyzowego.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Wyżej wymienionymi decyzjami z 19 listopada 2010 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Krakowie (dalej: organ I instancji), orzekł o odpowiedzialności skarżącego, za zaległości podatkowe A. Spółki Akcyjnej w likwidacji z siedzibą w Krakowie (dalej: spółki) z tytułu podatku akcyzowego za miesiące od czerwca do września 2005 r. Pismem z 14 marca 2014 r. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności ww. decyzji, zarzucając rażące naruszenie art. 107, art. 108, art. 116 w zw. z art. 187 § 1 i 3 oraz art. 191, art. 120, art. 121 § 1 i art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749; dalej: Ordynacja podatkowa). Skarżący podniósł, że został pozbawiony czynnego udziału w postępowaniu zakończonym wydaniem ww. decyzji. Wskazał, że nie miał możliwości działania w imieniu spółki, gdyż w okresie od 10 marca 2006 r. do 5 lutego 2007 r. przebywał w areszcie, a od 9 lutego 2007 r., do dnia ustania bytu prawnego spółki, osobą uprawnioną do jej reprezentacji był likwidator.