Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 3102/15

Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA del. Paweł Kowalski (sprawozdawca), Protokolant Asystent Sędziego Jan Szczygieł, po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 27 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Op 215/15 w sprawie ze skargi G. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 19 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, wyrokiem z 27 maja 2015 r. oddalił skargę G. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z 19 grudnia 2014 r., utrzymującą w mocy decyzję tegoż organu z 14 sierpnia 2014 r., którą odmówiono mu stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w O. z 3 października 2011 r., określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu kapitałów pieniężnych za 2005 r.

Z akt sprawy wynika, iż decyzją z 3 października 2011 r., doręczoną w trybie art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w O. określił stronie zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu kapitałów pieniężnych za 2005 r. Od wskazanej decyzji skarżący nie wniósł odwołania.

W dniu 17 kwietnia 2014 r. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności w/w decyzji, powołując się na obarczenie jej wadą kwalifikowaną wymienioną w art. 247 § 1 pkt 3 o.p. W jego ocenie postępowanie podatkowe zakończone przedmiotową decyzją nie zostało wszczęte, bowiem zastępczego doręczenia (art. 150 o.p.) postanowienia z 18 maja 2011 r. o wszczęciu tego postępowania, podobnie jak kolejnych pism w sprawie oraz samej decyzji, dokonano pod adresem, pod którym skarżący nie zamieszkiwał, o czym Naczelnik D. Urzędu Skarbowego w O. wiedział na podstawie raportów poborców skarbowych z 1 czerwca 2011 r. oraz z 21 grudnia 2011 r. Skarżący przedłożył umowę najmu z 22 czerwca 2011 r. (zawartą na czas nieokreślony) domku letniskowego "R." w O., mającą dowodzić, że skarżący na stałe wyprowadził się z N. pod wskazany w tej umowie adres, przed wszczęciem postępowania podatkowego.