Wyrok WSA w Opolu z dnia 27 maja 2015 r., sygn. I SA/Op 215/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Grzegorz Gocki Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Zamojska-Jaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015 r. sprawy ze skargi G. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 19 grudnia 2014r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 19.12.2014 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, po rozpatrzeniu odwołania G. G. (dalej jako: skarżący, podatnik, strona), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 14.08.2014 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 3.10.2011r. określającej skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu kapitałów pieniężnych za 2005r. w wysokości 76.102,00 zł.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następujących okolicznościach faktycznych sprawy.

Postanowieniem z dnia 18.05.2011 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu wszczął z urzędu wobec skarżącego postępowanie podatkowe w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu kapitałów pieniężnych za 2005 r. Postanowienie to zostało doręczone skarżącemu w trybie przepisu art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) - zwanej dalej O.p. Decyzją z dnia 3.10.2011r., doręczoną w tym samym trybie, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu określił stronie zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu kapitałów pieniężnych za 2005r. Od wskazanej decyzji skarżący nie wniósł odwołania.

W dniu 17.04.2014r. pełnomocnik strony złożył do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z dnia 3.10.2011 r., powołując się na obarczenie jej wadą kwalifikowaną wymienioną w art. 247 § 1 pkt 3 O.p. W ocenie pełnomocnika postępowanie podatkowe zakończone przedmiotową decyzją nie zostało wszczęte, bowiem zastępczego doręczenia (art. 150 O.p.) postanowienia z dnia 18.05.2011r. o wszczęciu tego postępowania, podobnie jak kolejnych pism w sprawie oraz ww. decyzji, dokonano pod adresem, pod którym skarżący nie zamieszkiwał, o czym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu wiedział na podstawie raportów poborców skarbowych z dnia 1.06.2011 r. oraz z dnia 21.12.2011 r. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych (wyrok NSA z dnia 5.12.2012r. sygn. akt I GSK 999/11, wyrok WSA w Warszawie z dnia 5.12.2012r. sygn. akt I GSK 1047/11 oraz WSA w Szczecinie z dnia 19.06.2013r. sygn. akt I SA/Sz 132/13, dostępne, podobnie jak i pozostałe przywołane w tym uzasadnieniu orzeczenia, na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl) pełnomocnik wskazał, iż organ w takich okolicznościach sprawy winien był podjąć próbę ustalenia właściwego adresu zamieszkania skarżącego. Nadto zarzucił, że w sytuacji, gdy decyzja z dnia 3.10.2011r. stała się ostateczna, organ pomimo wiedzy o nieaktualności adresu skarżącego nie wznowił postępowania z urzędu. Pełnomocnik wniósł także o włączenie do akt sprawy załączonych do wniosku akt z postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia 10.11.2011 r., podstawą którego była ww. decyzja organu I instancji z dnia 3.10.2011r., na dowód obarczenia decyzji z dnia 3.10.2011 r. wadą kwalifikowaną.