Wyrok NSA z dnia 19 września 2017 r., sygn. I FSK 589/16

Podatkowe postępowanie; Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 19 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 837/15 przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Łodzi Konrada Gardy w sprawie ze skargi J.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. (obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w L.) z dnia 20 maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J.C. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Przedmiot skargi kasacyjnej oraz podmiot ją wnoszący

J. C. (dalej: Skarżący) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 837/15. Wyrokiem tym Sąd oddalił jego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 20 maja 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2011 r.

2. Relacja ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji

2.1. Decyzją z dnia 18 czerwca 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. dokonał rozliczenia podatku VAT w sposób inny niż wykazany w deklaracjach złożonych przez Skarżącego, który działał pod nazwą F. Decyzję tę utrzymał w mocy Dyrektor IS decyzją zaskarżoną do Sądu pierwszej instancji.

2.2. Organy ustaliły i przyjęły, że: - Skarżący w styczniu i lutym 2011 r. bezpodstawnie odliczył jako podatek naliczony kwoty wykazane w fakturach wystawionych przez M. K. (działającego pod nazwą M. K. Transport Drogowy Towarów); - według faktur przedmiotem transakcji była sprzedaż złomu; - M. K. nie prowadził jednak realnej działalności gospodarczej w zakresie obrotu złomem, lecz tylko wystawiał faktury dokumentujące taki obrót; - w stosunku do jego osoby wydano decyzję z dnia 31 maja 2012 r., którą określono w trybie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.) podatek do zapłaty z faktur wystawionych na rzecz Skarżącego; - ponadto, M. K. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w B. III Wydział Karny z dnia 6 listopada 2013 r., sygn. akt III K 131/13, między innymi za to, że w ramach założonej działalności gospodarczej wystawiał w sposób nierzetelny faktury dotyczące rzekomej sprzedaży złomu, które nie dokumentowały faktycznych zdarzeń gospodarczych, w tym trzy faktury dla Skarżącego; - okoliczności towarzyszące spornym transakcjom świadczyły o braku należytej staranności Skarżącego; - w opisanym stanie zaistniała podstawa do wyłączenia prawa do odliczenia z faktur od M. K. na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a u.p.t.u.