Wyrok NSA z dnia 11 października 2017 r., sygn. II FSK 1301/17

Decyzje organów podatkowych w sprawie podatku od nieruchomości za lata wcześniejsze nie stanowią podstawy wymiaru podatku na dany rok. Dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być kwestionowane, ale powinno się to odbywać poprzez wskazanie niezgodności danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków z dokumentami na podstawie których wpisów się dokonuje. Przyjęcie, że podważenie danych wynikających z ewidencji gruntów i budynków możliwe jest na podstawie dowolnych dowodów, w tym na podstawie oświadczenia strony w istocie podważałoby ustawowo konstytuowaną zasadę szczególnej mocy dowodowej dokumentów urzędowych. Także ewentualne postępowanie modernizacyjne ewidencji gruntów i budynków nie uzasadnia pominięcia przy wymiarze podatku od nieruchomości danych wynikających z ewidencji gruntów i budynków.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka Sędziowie NSA Tomasz Kolanowski WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 11 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3515/15 w sprawie ze skargi R. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 26 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę kasacyjną.