Wyrok NSA z dnia 13 października 2017 r., sygn. I FSK 168/16

Art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT ustanawia jedynie zwolnienie od podatku, przysługujące rolnikom ryczałtowym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 13 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 października 2015 r. sygn. akt I SA/Po 445/15 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. (obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w P.) z dnia 15 grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. kwotę 2400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 14 października 2015 r. sygn. akt I SA/Po 445/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę wniesioną przez A. S. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. (dalej: Dyrektor Izby Skarbowej lub organ odwoławczy) z 15 grudnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2011 r.

1. Przebieg postępowania przez organami podatkowymi

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy.

Decyzją z 27 maja 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. (dalej: Naczelnik Urzędu Skarbowego lub organ pierwszej instancji) określił skarżącej w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2011 r. kwoty nadwyżek podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. W toku kontroli podatkowej ustalono, że skarżąca prowadziła działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży pasz, nawozów, opału, materiałów siewnych (zbóż), karmy dla zwierząt oraz maszyn rolniczych. Od 17 lipca 2008 r. skarżąca świadczyła również usługi rolnicze (tj. usługi związane z uprawami rolnymi i wspomagające produkcję roślinną). Ponadto skarżąca wraz z mężem - D. S., prowadziła gospodarstwo rolne o profilu produkcja zwierzęca i roślinna, stanowiące wspólną własność małżonków. Sprzedaż z gospodarstwa rolnego dokumentowana była fakturami VAT-RR, w których jako sprzedawca figurował D. S. jako rolnik ryczałtowy, korzystający ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze zm.), dalej: ustawa o VAT. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego, zgłoszona przez skarżącą działalność gospodarcza, obejmująca świadczenie usług rolniczych, prowadzona była w ramach tej samej działalności, co działalność rolnicza prowadzona w gospodarstwie rolnym. W konsekwencji, występując jako podatnik VAT czynny w prowadzonej działalności gospodarczej, obejmującej działalność rolniczą, skarżąca zobowiązana była do opodatkowywania podatkiem od towarów i usług wszystkich czynności związanych z tą działalnością, tj. sprzedaży usług rolniczych oraz sprzedaży produktów rolnych, pochodzących z działalności rolniczej w ramach gospodarstwa rolnego. Skarżąca zaś, jak ustalono, w ewidencjach dostaw nie wykazała dostaw produktów rolnych z gospodarstwa rolnego i nie opodatkowała tej sprzedaży, co skutkowało zaniżeniem podatku należnego. Obowiązek w podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego skarżąca zgłosiła dopiero od 1 sierpnia 2013 r. (rezygnacja ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT). Ponadto w ewidencji zakupów VAT skarżąca nie wykazała nabyć związanych z gospodarstwem rolnym. Faktury dokumentujące wydatki z tym związane przedłożyła jednakże w toku postępowania, a więc w rozliczeniu podatku od towarów i usług Naczelnik Urzędu Skarbowego ujął te wydatki.