Wyrok NSA z dnia 7 września 2017 r., sygn. II FSK 2054/15

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 2/15 w sprawie ze skargi O. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 2014 r. nr IBPBI/2/423-790/14/JD, IBPBI/2/423-674/14/JD w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 2/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w sprawie ze skarg O. Sp. z o. o. w W., na interpretacje indywidualne Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych uchylił zaskarżone interpretacje indywidualne.

Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że wnioskiem z dnia 29 maja 2014 r. skarżąca zwróciła się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, przedstawiając stan faktyczny i jednoczesne zdarzenie przyszłe, z którego wynika, że zajmuje się sprzedażą odzieży i obuwia sportowego oraz akcesoriów sportowych. Sprzedaż prowadzona jest m.in. w wynajmowanych w tym celu lokalach, w których zorganizowane są sklepy detaliczne. W przypadku gdy działalność danego punktu handlowego jest nierentowna skarżąca podejmuje decyzję o jego zamknięciu przed upływem okresu na jaki została zawarta umowa najmu lokalu. W związku z tym, że umowa najmu wiążąca skarżącą z właścicielem lokalu przewiduje kary z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy skarżąca zobowiązana będzie do jej zapłaty. Likwidacja punktu handlowego podyktowana będzie wyłącznie przesłankami natury ekonomicznej mającymi na celu wyeliminowanie konieczności ponoszenia kosztów utrzymywania lokalu handlowego, który nie spełnia wymogów rentowności stawianych przez skarżącą. Dalsze utrzymywanie lokalu generowałoby koszty, których ponoszenie nie doprowadziłoby do osiągnięcia zakładanych przychodów.