Wyrok NSA z dnia 27 marca 2017 r., sygn. I FSK 1744/14

Podatek od towarów i usług

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal (spr.), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Danuta Oleś, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 maja 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 234/14 w sprawie ze skargi A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 20 grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług (odpowiedzialności osoby trzeciej) 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 900 (słownie: dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 20 maja 2014 r., III SA/Gl 234/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę A. L. (dalej: "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 20 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności byłego wspólnika spółki I. (dalej: "spółka") za zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2007 r.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

A. L. wraz z T. P. oraz K. W. prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą "I." A. L., T. P., K. W. s.c. od 1 listopada 2005 r. Głównym źródłem zysków spółki było prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych. W związku z brakiem zezwolenia na prowadzenie takiej działalności, automaty do gier formalnie stały się własnością G. Sp. z o. o., która to spółka firmowała działalność I., otrzymując udział w zyskach. Rozliczenia pomiędzy spółkami przeprowadzono poprzez wystawianie "pustych" faktur przez I. na rzecz E.Sp. z o.o. (przedsiębiorstwa zależnego od G. Sp. z o.o.). Wystawiane faktury dotyczyły usług serwisowych automatów do gry o niskich wygranych świadczonych przez I. na swoich automatach. W toku postępowania organy nie kwestionowały czynności serwisowych, tylko to, iż w tym przypadku nie zachodziły usługi serwisowe, gdyż nie istniał odbiorca usługi (I. świadczyło usługi na własnych automatach i dokonywało rozliczenia tej działalności w podatku od towarów i usług). Dominującą pozycję w działalności spółki posiadał A. L.. Spółka I. została rozwiązana z końcem kwietnia 2011 r.