Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 2301/15

Konwersja wierzytelności wspólnika spółki kapitałowej wobec tej spółki na jej udziały/akcje, prowadząca do powstania przychodu z kapitałów pieniężnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., może także przybrać formę spełnienia innego świadczenia w miejsce przyrzeczonego (datio in solutum).

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA (del.) Paweł Kowalski, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych A. P. i P. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 2021/14 w sprawie ze skarg A. P. i P. P. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 22 października 2014 r. nr [...], [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. 1) oddala skargi kasacyjne, 2) zasądza od A. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3) zasądza od P. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę A. P. i P.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2010.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzjami z dnia 25.07.2014 r. określił skarżącym zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2010 od dochodów z tytułu kapitałów pieniężnych w kwotach: 290.700 zł (P. P.) i 136.800 zł (A.P.). Wskazał, iż skarżący umową z dnia 7.04.2010 r. pożyczyli Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością U. [....] z siedzibą w K. kwoty: 1.490.000 zł (P. P.) oraz 720.000 zł (A. P.), a następnie w wyniku podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego tej spółki z kwoty 50 zł do kwoty 2.260.000 zł objęli odpowiednią liczbę udziałów o wartości odpowiadającej kwotom udzielonych pożyczek. Pokrycie udziałów zostało dokonane w drodze potrącenia umownego, o jakim mowa w art. 14 § 4 ustawy z dnia 15.09.2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej: K.s.h.). Organ podatkowy wywiódł, że konwersja wierzytelności na kapitał zakładowy spółki, niezależnie od jej kwalifikacji na gruncie prawa cywilnego, to jest zakwalifikowanie jej jako potrącenia, nowacji, przelewu wierzytelności, czy zwolnienia z długu, zawsze jest związana z wniesieniem do spółki wkładu niepieniężnego i podlega opodatkowaniu na podstawie art. 30b ust. 1 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.). Za przychód skarżących należało więc uznać nominalną wartość udziałów, a ponieważ jako koszt uzyskania tego przychodu na mocy art. 22 ust. 1e pkt 3 u.p.d.o.f. nie można uwzględnić wierzytelności własnej, a jedynie wierzytelności nabyte od osób trzecich albo wydatki związane z wykonaniem zobowiązania, uzyskany w ten sposób dochód jest równy przychodowi.