Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 842/15

Wykładnia językowa art. 75 § 1 i § 2 O.p. w kontekście możliwości wystąpienia przez spadkobierców ze skutecznym wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda prowadziłaby do podważenia wynikającej z art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej ochrony prawa własności, innych praw majątkowych oraz dziedziczenia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf - Kalamala, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Paweł Kowalski, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Po 635/14 w sprawie ze skargi C. M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uwzględnił skargę C. M. i uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący: