Wyrok NSA z dnia 2 marca 2017 r., sygn. I FSK 991/15

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 2198/14 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 28 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za III kwartał 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I FSK 991/15

Wyrokiem z dnia 16 stycznia 2015 r. wydanym w sprawie I SA/Wr 2198/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 28 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za III kwartał 2012 r. oddalił skargę.

Sąd wskazał, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 17 kwietnia 2014 r., na mocy której określono skarżącemu kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za trzeci kwartał 2012 r. w wysokości 1.208 zł i określił mu kwotę zobowiązania w tym podatku w wysokości 137 zł.

Powodem wydania decyzji było ustalenie, że podatnik w trzecim kwartale 2012 r. dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących dostawy towarów i świadczenie usług związanych z prowadzoną przez niego działalnością rolniczą. Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że podatnik, jako rolnik ryczałtowy nie mógł dokonać takiego odliczenia, nawet jeśli dokonane przez niego zakupy związane były z planowaną działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zauważył, że skarżący od 2004 r. prowadził dwie działalności: zwolnioną od podatku od towarów i usług - działalność rolniczą i działalność gospodarczą w zakresie doradztwa gospodarczego i zarządzania, w przypadku której przysługiwał mu stale od 2004 r., to jest od daty rejestracji, status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Ze zwolnienia związanego z działalnością rolniczą skarżący formalnie zrezygnował dopiero w dniu 30 października 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. nie zgodził się z podatnikiem, że złożona przez niego w 2004 r. deklaracja, która dotyczyła prowadzonej przez niego działalności w zakresie doradztwa podatkowego i zarządzania nie musiała zostać zaktualizowana w sytuacji rozszerzenia przez podatnika ustawy o podatku od towarów i usług jego działalności. Wskazał, że jego stanowisko oparte zostało na art. 43 ust. 3, art. 86 ust. 1, art. 87 ust. 1 oraz art. 96 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej - u.p.t.u.). Dyrektor Izby Skarbowej w W. nie zgodził się również ze stanowiskiem skarżącego, że jego status, jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług w zakresie działalności rolnej, został ustalony wynikami dwóch postępowania kontrolnych. Stwierdził, że Naczelnik Urzędu Skarbowego W. dokonał w obu przypadkach błędnej analizy stanu faktycznego i prawnego sprawy. Podkreślił, że wyniki postępowania kontrolnego nie mogły determinować treści rozstrzygnięcia podjętego w ramach postępowania podatkowego, ponieważ stanowią one jedynie część materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, którego całość wskazuje na status skarżącego jako rolnika ryczałtowego, którego działalność podlega zwolnieniu do podatku. Zgodził się natomiast ze skarżącym, że błąd organu podatkowego pierwszej instancji stanowi naruszenie zasady budowania zaufania do organów podatkowych.