Wyrok NSA z dnia 8 marca 2017 r., sygn. I FSK 1196/15

Dla skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 O.p. nie jest konieczne wszczęcie postępowania karnoskarbowego ad personam. Przesłanką zawieszenia przedawnienia zobowiązania jest bowiem samo wszczęcie postępowania w sprawie o przestępstwo (wykroczenie) skarbowe. Dla skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia podatnik z chwilą upływu terminu przedawnienia musi zostać poinformowany, że przedawnienie nie następuje, bo jego bieg został zawieszony w związku z wszczęciem postępowania karnoskarbowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Ewa Rojek, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej we W. (obecnie: Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 2262/14 w sprawie ze skargi C. W. S.A. z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 13 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) zasądza od C. W. S.A. z siedzibą we W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. kwotę 8.633zł (słownie: osiem tysięcy sześćset trzydzieści trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 2262/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez C. W. S.A. z siedzibą we W. (zwanej dalej: "Spółką" lub "stroną skarżącą") decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z 13 sierpnia 2014 r. w części dotyczącej miesięcy od stycznia do października 2008 r.

2. W uzasadnieniu tego wyroku wskazano, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego we W. w decyzji z 8 maja 2014 r. określił Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1, art. 86 ust. 2 lit. a), art. 87 ust. 1, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a), art. 109 ust. 3 oraz art. 99 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "u.p.t.u."), zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń 2008 r. od marca do października 2008 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za luty 2008 r. i za grudzień 2008 r. w kwocie odmiennej niż zadeklarowana przez stronę skarżącą w złożonych deklaracjach podatkowych. Organ ten zakwestionował odliczenie przez Spółkę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT zakupu wystawionych przez: R. s.c. R. O., S.O. z siedzibą w G. oraz T. M. O. z siedzibą w G. W ocenie organu Spółka nie mogła w 2008 r. nabyć złomu od wskazanych wyżej podmiotów, albowiem firmy te nie dokonały faktycznych transakcji obrotu złomem, a jedynie uczestniczyły w procederze wystawiania pustych faktur.