Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. I FSK 1545/15

Przy ocenie, co składa się na daną budowlę jako całość techniczno-użytkową nie można pominąć wyliczenia budowli, zawartego w art. 3 pkt 3 u.P.b. i urządzeń budowlanych, zawartego w art.3 pkt 9 tej ustawy. Nie może zatem być uznany za budowlę lub urządzenie budowlane obiekt, który nie jest wymieniony wprost w przepisach u.P.b. i nie jest do tych obiektów nawet podobny.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia WSA del. Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2578/14 w sprawie ze skargi A. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 6 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz kwoty podatku do zapłaty w podatku od towarów i usług za październik 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. S.A. z siedzibą w W. (Spółka/skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 6 czerwca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2008 r.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że decyzją z 31 grudnia 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w VAT za październik 2008 r. oraz kwotę podatku do zapłaty, o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej jako ustawa o VAT), za październik 2008 r. Organ wskazał na nieprawidłowości polegające na zawyżeniu podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT z 27 października 2008 r. wystawionej przez A. S.A. z siedzibą w W. na rzecz skarżącej, oraz zawyżeniu podatku należnego wynikającego z faktury VAT wystawionej 28 października 2008 r. przez skarżącą na rzecz B. I. K. sp. z o.o. w K. Organ kontroli skarbowej ustalił, że udokumentowane tymi fakturami czynności w rzeczywistości nie miały miejsca. Po rozpoznaniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w W. zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia organów stanowił art. 86 ust 1 i ust. 2 pkt 1 lit a oraz art. 88 ust 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT.