Postanowienie NSA z dnia 6 października 2016 r., sygn. II OSK 2209/16

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 6 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] S.K.A. z siedzibą w J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Lu 145/16 odrzucającego skargę [...] S.K.A. z siedzibą w J. na uchwałę Rady Gminy G. z dnia 30 kwietnia 2015 r. nr VI/25/2015 w przedmiocie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 10 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Lu 145/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę [...] S.K.A. z siedzibą w J. na uchwałę Rady Gminy G. z dnia 30 kwietnia 2015 r. nr VI/25/2015 w przedmiocie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że na ww. uchwałę [...] S.K.A. w J. wniosła skargę, podnosząc że jest dzierżawcą działek nr [...],[...] i [...], obręb [...], położonych w miejscowości [...]. Celem umowy dzierżawy było umożliwienie spółce budowy gorzelni wraz z biogazownią. Tymczasem, zdaniem spółki, uchwała uniemożliwia realizację tego celu. Wprawdzie dzierżawione działki przeznaczono w planie na zabudowę produkcyjną, składy, magazyny i usługi (§ 17 pkt 1), co zasadniczo jest zgodne z jej planami inwestycyjnymi, jednakże w powołanym zapisie brakuje wyraźnego wskazania dopuszczalności budowy na tym terenie biogazowni, co uniemożliwia przyłączenie biogazowni do sieci elektroenergetycznej oraz powoduje całkowite uniemożliwienie uzyskania współfinansowania planowanej inwestycji ze środków Unii Europejskiej. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 8d¹ ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.) warunkiem przyłączenia biogazowni do sieci energetycznej jest wyraźne wskazanie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego możliwości budowy takiej inwestycji. A zatem brak wyraźnego wskazania w miejscowym planie dopuszczalności budowy biogazowni na dzierżawionych działkach godzi nie tylko w interes prawny i faktyczny spółki, ale i w interes społeczny. Przy czym podniesiono, że gmina miała pełną świadomość co do planów skarżącej na przedmiotowych działkach.