Wyrok NSA z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. I OSK 3330/15

Obowiązek zwięzłego przedstawienia stanu sprawy obejmuje przy tym nie tylko przytoczenie ustaleń dokonanych przez organ administracji publicznej, ale także ich ocenę pod względem zgodności z prawem. Nie wystarczy ograniczyć się do stwierdzenia, co ustalił organ, lecz niezbędne jest wskazanie, które ustalenia zostały przyjęte przez sąd pierwszej instancji, a które nie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz Protokolant st. asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1551/14 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Szefa Służby Celnej na rzecz W. S. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1551/14, oddalił skargę W. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Dyrektor Izby Celnej w [...] decyzją z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] , wydaną na podstawie art. 105 pkt 9 ustawy o Służbie Celnej, zwolnił W. S. ze służby w Izbie Celnej w [...] po upływie 3 miesięcy od dnia doręczenia decyzji. W obszernym uzasadnieniu decyzji organ wskazał między innymi, że z poczynionych w sprawie ustaleń wynika, iż W. S. w dniu 26 lipca 2013 r., w czasie swego urlopu wypoczynkowego, uczestniczył w spotkaniu towarzyskim, podczas którego spożywał alkohol. Na spotkanie to zabrał ze sobą broń prywatną, której nie zdążył wcześniej odwieść do domu. W dniu 27 lipca 2013 r., w godzinach porannych, W. S. wraz z dwoma znajomymi udał się taksówką do L. Zamiast do L. wymienieni ok. godz. 6.00 dotarli do lokalu, w którym przebywały osoby spoza Służby Celnej. W lokalu tym doszło do sytuacji, w której W. S. wyjął, przeładował i wymierzył broń w kierunku właściciela lokalu oraz jednego z pracowników ochrony. Później rozładował jednak i odłożył broń, po czym został wprowadzony przez pracownika ochrony na zewnątrz lokalu. Na miejsce zdarzenia została wezwana Policja. Policjanci doprowadzili W. S. w celu wytrzeźwienia do Pomieszczenia dla Osób Zatrzymanych w [...]. Tam ustalono, że funkcjonariusz miał 2,45 promila alkoholu we krwi. Za posiadanie broni w stanie po spożyciu alkoholu Sąd Rejonowy w [...] wyrokiem nakazowym z dnia [...] października 2013 r., sygn. akt [...] uznał W. S. winnym czynu przewidzianego w art. 51 ust. 2 pkt 4 ustawy o broni i amunicji oraz wymierzył mu grzywnę w kwocie 1000 zł. Zdaniem Dyrektora Izby Celnej w [...] nie jest on organem uprawnionym do oceny czy wskazana kara, wymierzona w odrębnym postępowaniu przez właściwe organy sądowe, jest rzeczywiście adekwatna do popełnionego przez funkcjonariusza czynu. W sprawie istotne jest natomiast to, czy W. S. swoim postępowaniem daje gwarancję należytego wykonywania obowiązków służbowych i czy powinien pozostać w gronie funkcjonariuszy celnych. Bez wątpienia W. S. swoim zachowaniem złamał zakaz posiadania broni w stanie po spożyciu alkoholu. Tym samym naruszył regulację prawną, której celem jest przede wszystkim ochrona życia i zdrowia ludzkiego. Oczywistym jest, że broń w rękach osoby, która uprzednio spożywała alkohol, stanowi śmiertelne niebezpieczeństwo. Posiadanie broni w stanie po spożyciu alkoholu świadczy o tym, że W. S. dopuszcza możliwość postępowania wbrew przepisom prawa. Swoim zachowaniem wykazał on, że nie jest funkcjonariuszem godnym zaufania. O jego nieodpowiedzialności i braku profesjonalizmu świadczy to, że świadomie postanowił spożywać alkohol w momencie posiadania przy sobie broni. Dobrowolnie też znalazł się w lokalu, w którym doszło do incydentu z jego udziałem. Decydując się na to, W. S. powinien przewidzieć negatywne konsekwencje swoich wyborów, zwłaszcza że ma on duże doświadczenie oraz wiedzę odnośnie do posługiwania się bronią, gdyż jest wieloletnim wykładowcą i egzaminatorem w tym zakresie. Fakt, że W. S. mimo swojego doświadczenia naruszył przepisy dotyczące posiadania i posługiwania się bronią, świadczy o tym, że funkcjonariusz nie gwarantuje, że będzie należycie i zgodnie z prawem wykonywał obowiązki służbowe. To on sam doprowadził do sytuacji, w której działał wbrew przepisom prawa, stanowiąc zagrożenie dla siebie oraz innych osób. W ocenie Dyrektora Izby Celnej w [...] podkreślić ponadto należy, że incydent, który z udziałem W. S. miał miejsce w dniu 27 lipca 2013 r., w sposób istotny zaszkodził wizerunkowi oraz prestiżowi formacji. Organy Służby Celnej musiały się ustosunkować do tego zdarzenia, gdyż było ono szeroko opisywane oraz komentowane przez media.