Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2016 r., sygn. II OSK 492/15

Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie NSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) del. WSA Małgorzata Jarecka Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. Ł. - zarządcy sądowego nieruchomości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 1047/14 w sprawie ze skargi M. D. i W. D. na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt II SA/Kr 1047/14, po rozpoznaniu skargi M. D. i W. D., uchylił zaskarżoną decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia [...] maja 2014 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego.

Wyrok wydany został w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krakowie w związku z zawiadomieniem Straży Miejskiej Miasta Krakowa wszczął z urzędu w 2002 r. postępowanie administracyjne w sprawie nieprawidłowego stanu technicznego budynku przy ul. S. 10/ul. J. 7 i 7a w Krakowie.

Decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia [...] czerwca 2012 r. umorzono postępowanie administracyjne, prowadzone w sprawie nieprawidłowego stanu technicznego budynku przy ul. S. 10/ul. J. 7 i 7A w Krakowie, bowiem stało się ono bezprzedmiotowe. Zgodnie z ustaleniami usunięty został awaryjny stan techniczny obiektu i w związku z podjętymi i kontynuowanymi w dalszym ciągu robotami budowlanymi brak było podstaw do podjęcia działań nadzorczych na podstawie art. 66 Prawa budowlanego.

Małopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krakowie, po rozpatrzeniu odwołania M. D. i W. D., decyzją z dnia 11 lipca 2013 r., umorzył postępowanie odwoławcze, albowiem uznał, że brak jest podstaw do uznania odwołujących się za strony postępowania, co stwarza obowiązek zakończenia postępowania w drugiej instancji, ponieważ nie ma podstaw do rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty.