Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2016 r., sygn. II OSK 1665/15

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy o P.p.s.a. przewiduje dwie postaci naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Kostka /spr./ sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. NSA Jerzy Solarski Protokolant asystent sędziego Anita Lewińska po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 kwietnia 2015 r. sygn. akt II SA/Bk 44/15 w sprawie ze skargi H. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z 2 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Bk 44/15, oddalił skargę H. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z [...] grudnia 2014 r., którą utrzymano w mocy decyzję Wójta Gminy S. z [...] października 2014 r. o odmowie nałożenia na J. P. obowiązku przywrócenia poprzedniego stanu wody na gruncie lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom. Wyrok ten został wydany w następujących istotnych okolicznościach sprawy.

W związku z podaniem skarżącej, w którym skarżąca twierdziła, że J. P. na skutek budowy na swojej nieruchomości obory z dwuspadowym dachem w odległości 1,5 m od granicy z działką nr [...], stanowiącą własność skarżącej, zmienił stan wody na gruncie ze szkodą dla jej nieruchomości, polegającą na zalewaniu budynków znajdujących się na tej nieruchomości, Wójt Gminy S. decyzją z [...] października 2012 r., powołując się na art. 29 ust. 3 Prawa wodnego, odmówił nałożenia na J. P. obowiązku przywrócenia stosunków wodnych do stanu poprzedniego lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z [...] listopada 2012 r., na skutek odwołania skarżącej, uchyliło decyzję Wójta Gminy S. z [...] października 2012 r. i przekazało mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Wójt Gminy S. decyzją z [...] lipca 2013 r. po raz drugi odmówił nałożenia na J. P. obowiązku przywrócenia stosunków wodnych do stanu poprzedniego lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom. SKO w Ł. decyzją z [...] sierpnia 2013 r. utrzymało w mocy decyzję Wójta z [...] lipca 2013 r. Skarżąca od tej decyzji wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, który wyrokiem z 20 marca 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 914/13, uchylił decyzje organów administracji obu instancji. Sąd uznał, że stanowisko organów administracji, iż szkody powstałe na działce nr [...], a polegające na przesiąkaniu wód do piwnicy budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego skarżącej, nie były następstwem zmiany stanu wody na gruncie należącym do J. P., lecz wynikiem naturalnego ukształtowania terenu ze spadkiem w kierunku drogi powiatowej i rzeki [...], braku izolacji działki skarżącej przed napływem innych wód, braku odpowiedniej izolacji przeciwwilgociowej i odwadniającej zabudowania skarżącej oraz braku obrynnowania tych budynków, nie zasługuje na akceptację. W ocenie Sądu, zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dawał organom administracji podstaw do tak jednoznacznego ustalenia. Wskazał, że z opinii powołanego w toku postępowania specjalisty wodno - melioracyjnego J. I. wynika, że od momentu wybudowania przez J. P. obory, stan wody istniejący na działce skarżącej zmienił się zasadniczo, albowiem "z dachów budynków gospodarskich po opadach napływają duże ilości wody, a ich wielkość zależy od intensywności i czasu trwania deszczu. Kierunek i miejsce odprowadzania jest taki, iż napływa korytem betonowym między budynkami gospodarskimi stron, a następnie rowkiem - bruzdą przez ogródek przydomowy w kierunku drogi powiatowej". Ponadto w tej opinii stwierdzono, że J. P., wznosząc budynek obory nie zmienił stanu wody na gruncie, ale wybudował nowy system odprowadzania wód.