Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. I OSK 2707/14

Uzasadniając zarzut naruszenia prawa materialnego przez jego błędną wykładnię wykazać należy, że sąd mylnie zrozumiał stosowany przepis prawa, natomiast uzasadniając zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego wykazać należy, że sąd stosując przepis popełnił błąd w subsumcji, czyli niewłaściwie uznał, iż stan faktyczny przyjęty w sprawie odpowiada stanowi faktycznemu zawartemu w hipotezie normy prawnej zawartej w przepisie prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędziowie NSA Wiesław Morys del. WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Baryga po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 2140/13 w sprawie ze skargi M.M. na orzeczenie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M.M. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2140/13 oddalił skargę M. M. na orzeczenie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2013 r. w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany.

Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy:

Komendant Główny Policji, orzeczeniem z dnia [...] września 2013 r. uznał M. M. winnym popełnienia zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego i wymierzył karę dyscyplinarną nagany. M. M. - specjalista Wydziału Rozwoju Naukowego Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji obwiniony został o niedopełnienie obowiązku wynikającego z § 10 ust. 1 pkt 3c zarządzenia nr 852 Komendanta Głównego Policji z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz.Urz. KGP nr 6, poz. 38, dalej: zarządzenie) polegającego na tym, że w czasie zwolnienia z zajęć służbowych z powodu choroby posiadał on przy sobie służbową broń palną, czym naruszył art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2015 r. poz. 355 ze zm.) w zw. z § 10 ust. 1 pkt 3c zarządzenia.