Wyrok NSA z dnia 29 lipca 2016 r., sygn. II OSK 2859/14

Prawo własności jest jednym z podstawowych praw człowieka, które podlega konstytucyjnej i konwencyjnej ochronie. Jest to najszersze prawo do rzeczy, gdyż co do zasady obejmuje pełnię władzy właściciela nad przedmiotem własności, przyznając mu uprawnienia najdalej idące.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms /spr./ Sędziowie sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Małgorzata Jarecka Protokolant st. asystent sędziego Anna Sidorowska-Ciesielska po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 368/14 w sprawie ze skargi A. B. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia [...] marca 1999 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla P. w Krakowie 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie; 2. zasądza od Miasta Krakowa na rzecz skarżącego A. B. kwotę 430 (czterysta trzydzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 czerwca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę A. B. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia [...] marca 1999 r. w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla P. w K.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Skarżący wniósł skargę na miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego osiedla P. w K., wskazując że jest właścicielem nieruchomości składających się z działek ewidencyjnych nr [...],[...],[...],[...],[...],[...] obr. [...] P., z których część została przeznaczona pod tereny miejskiej zieleni publicznej oraz trasy komunikacyjne. Jedynie część jego nieruchomości została przeznaczona pod zabudowę. Na terenach 02.ZP, na których znajduje się część nieruchomości skarżącego w sposób istotny została ograniczona możliwość zabudowy nieruchomości. Taki sposób przeznaczenia terenu stanowi ograniczenie prawa własności skarżącego.