Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. I OSK 2986/14

Specjalny zasiłek celowy winien być traktowany jako wyjątkowa, szczególna pomoc doraźna na konkretny cel bytowy w sytuacji, gdy uzyskiwany dochód wnioskodawcy przekracza ustawowe kryterium dochodowe, a jednocześnie nie jest możliwe uzyskanie potrzebnych środków w ramach własnych działań strony i zwyczajnych świadczeń z pomocy społecznej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie NSA Jolanta Sikorska del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Dominika Człapińska po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Bd 276/14 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwrotnego zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 23 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Bd 276/14 oddalił skargę S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał następujący stan faktyczny i prawny:

Wójt Gminy C. decyzją z [...] stycznia 2014 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku S. K., odmówił przyznania specjalnego zasiłku celowego, który nie podlega zwrotowi, na zakup węgla. Organ ustalił, że dochód wnioskodawcy przekracza kryterium dochodowe, określone w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182), powoływanej dalej jako "u.p.s.", ponadto wnioskodawca nie korzysta z oferowanej mu bezpłatnej żywności w ramach programu PEAD i marnotrawi własne zasoby finansowe. W ocenie organu sytuacja życiowa wnioskodawcy nie uzasadnia również przyznania specjalnego zasiłku celowego zgodnie z art. 41 u.p.s.