Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2016 r., sygn. II OSK 2824/14

Brak jest podstaw do podważania stanowiska wyrażonego w postanowieniu uzgadniającym przez organy właściwe do wydania decyzji o warunkach zabudowy.

Teza od Redakcji

 

Dnia 15 lipca 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary /spr./ Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 3 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Rz 316/14 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 3 czerwca 2014r., sygn. akt II SA/Rz 316/14, oddalił skargę K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Burmistrz B. decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...], odmówił K. W. ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji p.n. budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce o nr [...] położonej w R., gmina B.. Jako przyczynę takiego rozstrzygnięcia organ wskazał nie spełnienie wymogów z art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), w związku z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.). Organ wyjaśnił, że teren inwestycji nie jest objęty obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, nie jest również objęty obowiązkiem sporządzenia takiego planu. W planie miejscowym, który utracił moc (na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1 ustawy o planowaniu przestrzennym), teren inwestycji był przeznaczony na realizację zadań rządowych. Nie zostały spełnione warunki określone w art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, gdyż działka inwestycyjna posiada powierzchnię 1,12 ha, na którą składają się grunty orne - RIIIa, łąki trwałe - ŁIII i rowy. Nadto teren nie był objęty stosowną zgodą właściwego ministra na zmianę przeznaczenia terenu przy sporządzaniu miejscowego planu obowiązującego do dnia 31 grudnia 2003 r. Organ ustalił, że przedmiotowa działka była przeznaczona pod realizację trasy szybkiego ruchu 1 KDK - pas terenu szerokości 220 m pod przebieg drogi ruchu szybkiego. Odległość budynków z pomieszczeniami na pobyt ludzi 90 m od osi rezerwowanego pasa. W rezerwowanym pasie obwiązuje zakaz lokalizowania inwestycji o charakterze trwałym. Reasumując, organ stwierdził, że nie został spełniony warunek określony w art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy o planowaniu.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00