Wyrok NSA z dnia 12 października 2016 r., sygn. I OSK 190/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Kremer del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 12 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. U. i L. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt II SA/Sz 96/14 w sprawie ze skargi M. U. i L. U. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na zajęcie nieruchomości 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek E.-O. S.A. z siedzibą w G. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 10 września 2014 r., II SA/Sz 96/14 oddalił skargę M. U. i L. U. na decyzję Wojewody Z. z [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na zajęcie nieruchomości. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że zgodnie z art. 124 ust. 1a ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm., dalej jako u.g.n.) "w przypadkach określonych w art. 108 Kodeksu postępowania administracyjnego lub uzasadnionych ważnym interesem gospodarczym starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, na wniosek podmiotu, który będzie realizował cel publiczny, udziela w drodze decyzji, zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości po wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 1. Decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności." Z cytowanego przepisu wynika, że do zastosowania instytucji zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości., poza spełnieniem materialnoprawnych przesłanek niezbędne jest uprzednie wydanie decyzji na podstawie art. 124 ust. 1 u.g.n. Uzależnienie wydania decyzji na podstawie art. 124 ust. 1a od uprzedniego wydania decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości przez jej właściciela (lub użytkownika wieczystego) na podstawie art. 124 ust. 1 oznacza, że decyzja z art. 124 ust. 1a u.g.n. jest decyzją związaną z decyzją z art. 124 ust. 1 u.g.n. co jednak nie jest równoznaczne ze stwierdzeniem, że obie te decyzje wydawane są na podstawie tych samych przesłanek materialnoprawnych i posiadają jeden wspólny przedmiot postępowania. Wojewoda Z. miał zatem rację wskazując na odrębność przedmiotową spraw administracyjnych rozstrzyganych na podstawie wskazanych wyżej przepisów, a w konsekwencji na brak podstaw prawnych do kontrolowania w postępowaniu dotyczącym sprawy z art. 124 ust. 1a u.g.n. kwestii należących do materii uregulowanej w art. 124 ust. 1 u.g.n. Z powyższych względów zarzuty skargi, które dotyczą przesłanek określonych w art. 124 ust. 1 u.g.n. są bezprzedmiotowe dla oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.