Wyrok NSA z dnia 18 października 2016 r., sygn. II OSK 38/15

Różnica pomiędzy decyzją organu pierwszej instancji i decyzją organu odwoławczego sprowadza się jedynie do sposobu sformułowania rozstrzygnięcia, a nie jego treści i podstaw faktycznych oraz prawnych. Oba organy zajmowały się tym samym w znaczeniu materialnym, mianowicie ustalały, czy został wykonany warunek zezwolenia na usunięcie drzew i krzewów w postaci zasadzenia nowych drzew i krzewów i czy w związku z tym istnieją podstawy do umorzenia ustalonej w tym zezwoleniu opłaty, dochodząc do wniosku, że takie podstawy nie istnieją.

Teza od Redakcji

Dnia 18 października 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) sędzia del. NSA Andrzej Irla Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 18 października 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. Sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 1099/14 w sprawie ze skargi J. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za usunięcie drzew i krzewów 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.