Wyrok NSA z dnia 20 października 2016 r., sygn. I OSK 404/15

Uznanie administracyjne cechuje się m.in. tym, że organ nie jest związany ścisłymi kryteriami prawnymi, a więc ma pewną swobodę w ocenie zasadności żądania - oczywiście w granicach ustawowych przesłanek, co nie oznacza wszak dowolności.

Teza od Redakcji

20 października 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant: starszy inspektor sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Sz 567/14 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Sz 567/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. T. na sprecyzowaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. i przyznał jego pełnomocnikowi z urzędu stosowne wynagrodzenie.

W uzasadnieniu tegoż wyroku Sąd I instancji podał, że pismem z dnia [...] marca 2014 r. A. T. wniósł o przyznanie pomocy w postaci zwrotu wydatków na zakupione leki w kwocie 336 zł oraz pieniędzy na wydatki na zbliżające się święta wielkanocne. Decyzją z dnia 26 marca 2014 r. Prezydent Miasta S., na podstawie art. 39, art. 106 ust. 1 i 4 oraz art. 110 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz.182 ze zm.), odmówił wnioskodawcy przyznania zasiłku celowego we wskazanym zakresie. W jej uzasadnieniu podał, że w oparciu o przeprowadzony wywiad środowiskowy ustalono, iż uzyskiwany przez wnioskodawcę dochód, na który składają się zasiłek pielęgnacyjny (153,00 zł) i zasiłek stały (389,00 zł), wynosi 542,00 zł, a więc nie przekracza kryterium dochodowego dla osoby samotnie gospodarującej. A. T. objęty jest także dodatkową pomocą w formie świadczenia pieniężnego na zakup żywności w kwocie 200 zł miesięcznie w okresie od [...] stycznia do [...] kwietnia 2014 r. w ramach programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" i właśnie ta okoliczność stanowi powód odmowy przyznania pomocy finansowej na święta. Z kolei podstawę odmowy przyznania zasiłku celowego z tytułu wydatków poniesionych na leki stanowi okoliczność, iż skarżący przedłożył jedynie paragony za leki, natomiast nie przedłożył zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego konieczność stosowania leków, jak również to, że winien był dostarczyć recepty wycenione przez aptekę, która ma podpisaną umowę z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Rodzinie w S. Ponadto organ powołał się na ograniczone środki finansowe. Od tej decyzji A. T. odwołał się, podkreślając swoją trudną sytuację finansową, problemy zdrowotne oraz złośliwość pracowników organu pomocy społecznej. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., sprecyzowaną w sentencji decyzją, utrzymało w mocy zakwestionowane rozstrzygnięcie organu I instancji. Na wstępie jej uzasadnienia Kolegium przytoczyło brzmienie art. 39 i art. 8 ustawy o pomocy społecznej i stwierdziło, że przepisy te nie zostały przez organ I instancji naruszone. Prawidłowo ustalił on stan faktyczny sprawy, w tym uzyskiwany przez odwołującego się dochód i fakt korzystania z pomocy na dożywianie. W tej sytuacji Kolegium uznało, że ustalenia stanowiące podstawę wydania zaskarżonej decyzji zostały dokonane w oparciu o prawidłową ocenę zebranego materiału dowodowego. Dalej wyjaśniło, że zasiłek celowy jest fakultatywną formą pomocy, ma charakter posiłkowy, a jego wysokość uzależniona jest od potrzeb wnioskodawcy i możliwości organu. Te okoliczności sprzeciwiały się uwzględnieniu żądania.