Wyrok NSA z dnia 30 czerwca 2016 r., sygn. I OSK 691/16

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia NSA Irena Kamińska Sędzia WSA (del.) Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Po 863/15 w sprawie ze skargi B. K. i H. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Po 863/15 oddalił skargę B. K. i H. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2015r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę.

Przedstawiając w uzasadnieniu stan faktyczny i prawny sprawy Sąd wskazał, że decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] Starosta R. umorzył postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia odszkodowania za przejętą pod drogę gminną działkę nr [...] (obecnie działka nr [...]) o pow. 0.1260 ha, położoną w obrębie ewidencyjnym P., gm. B..

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie wyjaśniono, że B. i H. K. w dniu 9 kwietnia 2015 r. złożyli wniosek w sprawie ustalenia odszkodowania za przejętą pod drogę gminną część nieruchomości oznaczonej w operacie ewidencyjnym jako działka nr [...] (obecnie [...]) położona w P.. W toku prowadzonego postępowania ustalono, że przedmiotowa część nieruchomości w dniu 31 grudnia

1998 r. była zajęta pod drogę gminną, zgodnie z uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Leszniez dnia 12 lutego 1987 r. w sprawie zakwalifikowania dróg do kategorii dróg gminnych oraz lokalnych miejskich na terenie województwa leszczyńskiego (Dz. Urz. Woj. Leszczyńskiego, Nr 6, poz.47). Na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 ze zm.), wskazana droga stała się z dniem 1 stycznia 1999 r. droga gminną. W związku z powyższym, zgodnie z art. 73 ust. 1 powołanej ustawy, przedmiotowa część nieruchomości z mocy prawa stała się z dniem 1 stycznia 1999 r. własnością Gminy B.. Organ wskazał następnie, że z wnioskiem o ustalenie odszkodowania właściciel zajętej nieruchomości powinien - stosownie do treści art. 73 ust. 4 ustawy - wystąpić do Starosty R. w okresie od 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2005 r. Jest to o tyle istotne, że w dniu 3 czerwca 2015 r. B. i H. K. oświadczyli, że do dnia 31 grudnia 2005 r. nie został przez nich złożony wniosek o ustalenie i wypłatę odszkodowania, z uwagi na fakt, że nie zostali oni poinformowani przez Gminę B. o takiej możliwości. W ocenie Starosty fakt, że wniosek o ustalenie odszkodowania nie został złożony w ustalonym terminie spowodował, że roszczenie o ustalenie odszkodowania wygasło, a postępowanie należało umorzyć.