Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2016 r., sygn. II OSK 1774/14

Doręczenie decyzji stronie z pominięciem pełnomocnika jest bezskuteczne, przy czym miało to na celu ochronę strony przed negatywnymi działaniami organów administracji publicznej tak, aby nie pozbawić strony prawa do skutecznego wniesienia odwołania czy też skargi sądu. Przesłanie pisma stronie nie wywołuje skutku prawnego w kontekście obliczania terminu do złożenia od tego pisma środka prawnego.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. NSA Anna Żak Protokolant asystent sędziego Agnieszka Chorab po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wspólnoty Mieszkaniowej N. w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Łd 1164/13 w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej N. w Łodzi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 marca 2014r., sygn. akt II SA/Łd 1164/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę W. przy ul. M. w Łodzi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] września 2013r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że decyzją z dnia [...] września 2009r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r., poz. 247), dalej k.p.a., art. 59, art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012r., poz. 647 ze zm.), dalej ustawa, utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia [...] lipca 2013r., nr [...], ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na nadbudowie i rozbudowie istniejącego budynku szpitala, przewidzianej do realizacji w Łodzi przy ul. M. na działkach nr [...]. Organ odwoławczy dokonał wykładni pojęć "działka sąsiednia", "zasada dobrego sąsiedztwa" i "kontynuacja funkcji zabudowy", o których mowa art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy, a następnie wskazał, że wokół działki budowlanej, której dotyczy wniosek o ustalenie warunków zabudowy, organ I instancji wyznaczył obszar analizowany zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U z 2003r., Nr 164, poz. 1588), dalej rozporządzenie. Z załącznika wynika, iż obszar analizowany wyznaczony został w promieniu 69m, co odpowiada trzykrotnej szerokości frontu terenu inwestycji. Z części opisowej analizy urbanistycznej wynika, że w obszarze analizowanym dominującą funkcją jest funkcja mieszkaniowa wielorodzinna, uzupełniona funkcją usługową w parterach budynków. Występuje również zabudowa o funkcji usługowej samodzielnej (hurtownie, zespół szkół), która jest też obecnie realizowana w budynku planowanym do rozbudowy i nadbudowy (szpital chirurgiczny). Kolegium przeprowadziło również analizę wynikających z decyzji organu I instancji poszczególnych ustaleń dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu i w ocenie organu odwoławczego wszystkie parametry dotyczące projektowanej inwestycji znalazły oparcie w przepisach rozporządzenia oraz wynikały z przeprowadzonej analizy urbanistycznej. Zdaniem Kolegium konfrontacja ustalonych decyzją organu I instancji wymagań dla nowej zabudowy z cechami zabudowy sąsiedniej, pozwalała na stwierdzenie, iż planowana inwestycja kontynuuje funkcję, jak również zachowuje cechy tej zabudowy, co w konsekwencji przesądziło, iż spełnia warunek tzw. dobrego sąsiedztwa (art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy). Wyniki analizy potwierdziły także, że wnioskowane zamierzenie inwestycyjne spełnia także pozostałe warunki, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 2 - 5 ustawy, mianowicie: warunek dostępu do drogi publicznej (ul. M.), wystarczającego uzbrojenia terenu, braku wymagania uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów na cele nierolne i nieleśne, a także zgodności z przepisami odrębnymi. Organ odwoławczy zaznaczył, że szczegółowe okoliczności planowanej zabudowy konkretyzują się w następnym etapie procesu inwestycyjnego - postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę. Stosownie bowiem do wymogów ustawy - Prawo budowlane, której przepisy mają zastosowanie w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę, obiekt budowlany należy projektować, budować i utrzymywać zgodnie z przepisami i w sposób zapewniający m.in. ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich. Zbadanie czy spełnione będą warunki techniczne określone rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych (w tym § 13 dotyczącego tzw. linijki słońca czy § 18 dotyczącego wymaganej ilości miejsc parkingowych) możliwe będzie dopiero na etapie oceny konkretnego projektu budowlanego przy wydawaniu pozwolenia na budowę. Wobec powyższego Kolegium uznało, że zarzuty odwołania, dotyczące uciążliwości planowanej inwestycji dla nieruchomości sąsiednich (takich jak: zacienienie, naruszenie konstrukcji budynków sąsiednich, niemożność odprowadzania dymu, ograniczenie przepustowości ulicy Mokrej) na tym etapie postępowania inwestycyjnego są przedwczesne.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00