Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2016 r., sygn. I OSK 1502/14

Zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego może odnieść skutek w sytuacji, gdy nie jest kwestionowany stan faktyczny sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędzia del. WSA Marek Wroczyński Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Lu 408/13 w sprawie ze skargi E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie przekazania nieruchomości w użytkowanie wieczyste oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 28 stycznia 2014r., sygn. akt II SA/Lu 408/13 oddalił skargę E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję tego organu z dnia [...] grudnia 2012 r. orzekającą o stwierdzeniu nieważności decyzji Zarządu Gminy i Miasta w O. z [...] kwietnia 1994 r. o przekazaniu J. P. nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r., znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Zarządu Gminy i Miasta w O. z dnia [...] kwietnia 1994 r., znak: [...] w przedmiocie przekazania J. P. w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat, licząc od dnia wydania decyzji, nieruchomości zabudowanej położonej w O. przy ul. [...], figurującej w ewidencji gruntów jako działki nr 503 i 504 w obrębie "miasto" O. o powierzchni 0,1944 ha. W uzasadnieniu wyjaśniono, że zgodnie z art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.), posiadaczom gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy, którzy w dniu 1 sierpnia 1988 r. nie legitymowali się dokumentami o przekazaniu gruntów wydanymi w formie prawem przewidzianej i nie wystąpili w terminie do dnia 31 grudnia 1988 r. o uregulowanie stanu prawnego, mogły być przekazane grunty będące w ich posiadaniu odpowiednio w zarząd, użytkowanie lub użytkowanie wieczyste. J. P., którego spadkobiercą jest wyłącznie E. P., był jedynym posiadaczem przedmiotowej nieruchomości. Na oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste nie ma wpływu kwestia, kto dokonał nakładów i wybudował budynki na tej nieruchomości. Kwestia ta mogłaby mieć znaczenie przy orzeczeniu odpłatności za przekazanie ich na własność wraz z oddaniem przedmiotowej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Nie ma natomiast żadnego znaczenia dla oceny legalności przekazania tych działek w użytkowanie wieczyste. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją SKO z [...] listopada 2009 r., w której przyjęto, że J. P. wnioskująca o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] kwietnia 1994 r. nie ma w tym postępowaniu przymiotu strony w rozumieniu art. 28 k.p.a. (nie jest spadkobiercą J. P. i nie wskazała przepisu prawnego, w myśl którego kwestionowana decyzja narusza jej interes prawny). Skarga J. P. została oddalona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 25 maja 2010 r., sygn. akt II SA/Lu 129/10.