Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2016 r., sygn. II OSK 1262/14
Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postaci naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.
Teza od Redakcji
Dnia 22 stycznia 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Katarzyna Golat /spr./ Protokolant asystent sędziego Marta Romanowska po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. R. i K. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 9 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Op 509/13 w sprawie ze skargi B. R. i K. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany lasu na użytek rolny oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 9 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Op 509/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. R. i K. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany lasu na użytek rolny, oddalił skargę.
W wyroku przedstawiony został następujący stan sprawy.
Wnioskiem z dnia 6 września 2010 r. B. R. wystąpiła do Starosty Opolskiego o wydanie, na podstawie art. 13 ust. 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z późn. zm.), decyzji w sprawie zmiany na użytek rolny części lasu, o powierzchni 0,16 ha, położonego na działce nr [...] o powierzchni 0,882 ha w K., w związku zamiarem budowy na tym obszarze siedliska. W uzasadnieniu wskazała, że jest rolnikiem i nie posiada siedliska, a wnioskowany obszar stanowi las sosnowy w wieku ok. 50 lat, o niskiej wartości użytkowej, który nie rokuje przychodu za jej życia, przy czym fragment lasu objęty wnioskiem nie jest zwartym kompleksem leśnym. Z kolei działka położona w sąsiedztwie jest zabudowana, a dwie dalsze są "w planach do zabudowy", zaś w drodze stanowiącej fragment objętej wnioskiem działki nr [...] istnieje podziemna instalacja elektryczna, a na wodę i kanalizację są wydane warunki przyłączenia. Będący w jej posiadaniu grunt rolny nie nadaje się na budowę siedliska i planuje na nim rozwinięcie plantacji borówki amerykańskiej. Zadeklarowała, że zalesi taki sam obszar na posiadanym gruncie.