Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 marca 2016 r., sygn. II OSK 1659/14

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak /spr./ sędzia del. WSA Katarzyna Golat Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej I.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lutego 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 108/13 w sprawie ze skargi I.K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej do celów łowieckich 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od I.K. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 13 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę I.K. (dalej jako "skarżący") na decyzję Komendanta Głównego Policji z [...] listopada 2012 r. w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej do celów łowieckich.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z [...] czerwca 2012 r., Komendant Wojewódzki Policji w Olsztynie cofnął skarżącemu pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej do celów łowieckich. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a) i art. 20 ustawy z 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. Dz.U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525). Organ I instancji wyjaśnił, że wyrokiem Sądu Rejonowego w Malborku z 6 grudnia 2011 r. sygn. akt II K 994/11, skarżący został uznany winnym tego, że w 2010 r. w miejscowości [...] na działce nr [...] w [...] przy ul. [...] wykonał roboty budowlane przez postawienie altany ogrodowej bez wymaganego przepisami pozwolenia, co stanowi naruszenie art. 49b ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm., obecnie tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 - dalej jako "ustawa Prawo budowlane"), tj. o przestępstwo z art. 90 ustawy Prawo budowlane i za powyższe wymierzono mu karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy określeniu jednej stawki na kwotę 20 zł. Ponadto wyrokiem Sądu Rejonowego w Malborku z 5 marca 2012 r. sygn. akt [...] skarżący został uznany winnym tego, że w okresie od sierpnia 2010 r. do 3 listopada 2011 r. umyślnie udaremnił pracownikom Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego określone ustawą czynności wynikające z prawa budowlanego w postaci zbadania legalności wykonania robót budowlanych na terenie działki [...] poprzez niestawianie się na wyznaczone terminy, tj. popełnienie przestępstwa z art. 91 ust. 1 pkt. 1 ustawy Prawo budowlane i za powyższe wymierzono mu karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 złotych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00