Wyrok NSA z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. II OSK 1684/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1315/09 w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1315/09 oddalił skargę T. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2009 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzją z dnia [...] marca 2009 r.,

nr [...] Komendant Wojewódzki Policji w B., działając na podstawie art. 20 oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. z 2004 r. Dz.U. Nr 52, poz. 525 ze zm.), cofnął T. K. pozwolenie na broń palną myśliwską do celów łowieckich. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał na prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w S. z dnia [...] lipca 2008 r., sygn. akt [...], mocą którego T. K. został uznany winnym popełnienia czynu z art. 178a § 1 k.k., tj. prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i skazany na karę grzywny. Ponadto organ I instancji podał, iż wpłynął do niego również prawomocny wyrok wyżej powołanego Sądu, uznający T. K. winnym popełnienia wykroczenia z art. 92 § 1 Kodeksu wykroczeń, tj. niezastosowania się do sygnału funkcjonariusza Policji nakazującego zatrzymanie pojazdu i za ten czyn skazany został również na karę grzywny. W ocenie organu powyższe świadczy o szczególnym braku odpowiedzialności T. K. i lekceważącym stosunku względem innych uczestników ruchu drogowego, co dowodzi o negatywnych tendencjach w zakresie korzystania z broni palnej. Zauważono ponadto, że spożycie alkoholu często wywołuje nadmierną porywczość, która dyskwalifikuje posiadacza broni i urealnia obawę, że może jej użyć w celach niezgodnych z prawem. W związku z tym organ uznał, że T. K. może być zaliczony do grupy osób, co do których istnieje uzasadniona obawa użycia broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, mimo posiadania pozytywnej opinii w miejscu zamieszkania oraz w środowisku łowieckim.