Wyrok NSA z dnia 27 października 2016 r., sygn. I GSK 1204/14

Związanie podstawami skargi kasacyjnej polega na tym, że wskazanie przez stronę skarżącą naruszenia konkretnego przepisu prawa materialnego, czy też procesowego, określa zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sam autor skargi kasacyjnej wyznacza zakres kontroli instancyjnej wskazując, które normy prawa zostały naruszone. NSA nie ma obowiązku ani prawa do domyślania się i uzupełniania argumentacji autora skargi kasacyjnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Ilona Szczepańska po rozpoznaniu w dniu 27 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej L. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 października 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 1396/13 w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

I

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: WSA) wyrokiem z 1 października 2013 r. ( sygn. akt III SA/Gl 1396/13) oddalił skargę L. Z. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach (dalej: Dyrektor IC) z [...] maja 2010 r. (nr [...]), którą organ ten uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z [...] lipca 2009 r. (o określeniu skarżącej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za lipiec 2007 r. w kwocie [...] zł) i orzekł co do istoty sprawy, określając stronie zobowiązanie podatkowe w akcyzie za wskazany okres w wysokości [...] zł. Wskazany wyrok został wydany po ponownym rozpoznaniu sprawy przez Sąd pierwszej instancji, co było wynikiem uchylenia przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 14 maja 2013 r. (sygn. akt I GSK 287/12) poprzednio wydanego w tej sprawie wyroku WSA w Gliwicach z 15 lipca 2011 r. (sygn. akt III SA/Gl 1893/10) oddalającego skargę.