Wyrok NSA z dnia 17 lutego 2016 r., sygn. II GSK 2355/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej D. Spółki z o.o. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 maja 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 3112/13 w sprawie ze skargi D. Spółki z o.o. w B. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie zakazu prowadzenia reklamy apteki i wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., wyrokiem z dnia 6 maja 2014r., oddalił skargę D. Sp. z o.o. w B. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie naruszenia zakazu prowadzenia niezgodnej z przepisami reklamy apteki oraz nałożenia kary pieniężnej.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. P. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny stwierdził naruszenie przez skarżącą zakazu, o którym mowa w art. 94a ust.1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271; dalej p.f. lub Prawo farmaceutyczne) poprzez prowadzenie reklamy apteki ogólnodostępnej pod nazwą "A." zlokalizowanej w R. przy ul.[...] oraz jej działalności przez uczestnictwo w programie: "Program Opieki Farmaceutycznej". Nakazano skarżącej zaprzestania prowadzenia reklamy ww. apteki oraz nałożono za powyższe naruszenie karę pieniężną w wysokości 5.000 złotych.

Główny Inspektor Farmaceutyczny, po wniesieniu przez Spółkę odwołania, decyzją z 16 sierpnia 2013r., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Organ stwierdził - na podstawie art. 112 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 oraz art. 115 pkt 4, art. 94a i art. 129b p.f., że organ I instancji prawidłowo zakwalifikował fakt uczestnictwa ww. apteki, prowadzonej przez skarżącą, w "Programie Opieki Farmaceutycznej", jako prowadzenie niedozwolonej reklamy tej apteki i jej działalności. Organ odwoławczy, mając na uwadze definicje reklamy aptek, zawartych w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz definicje i celowość programów lojalnościowych stwierdził, że programy te są formą reklamy działalności aptek, gdyż stanowią zachętę do kupna produktów wyłącznie we wskazanych aptekach oraz mają na celu zwiększenie ich obrotów.