Wyrok NSA z dnia 6 maja 2016 r., sygn. II FSK 3219/15

Zwolnienie określone w art. 7 ust. 3 u.p.o.l. może dotyczyć wyłącznie przedmiotu, a więc nieruchomości wykorzystywanych do różnego rodzajów działalności.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 sierpnia 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 963/15 w sprawie ze skargi Gminy Miasta Gdańska na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 16 kwietnia 2015 r. nr 107/p211/P/15 w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku na rzecz Gminy Miasta Gdańska kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 963/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uwzględnił skargę Gminy Miasta Gdańsk i uchylił uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 16 kwietnia 2015 r. w części stwierdzającej nieważność § 1 ust. 5 oraz § 9 ust. 1 uchwały nr VIII/159/15 Rady Miasta Gdańska z dnia 26 marca 2015 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności części uchwały w sprawie zwolnienia od podatku od nieruchomości.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że uchwałą z dnia 16 kwietnia 2015 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku, w wyniku badania uchwały nr VIII/159/15 Rady Miasta Gdańska z dnia 26 marca 2015 r. w sprawie zwolnienia od podatku od nieruchomości nowych inwestycji na terenie portu morskiego w Gdańsku w ramach pomocy de minimis, orzekło nieważność: § 1 ust. 5, § 9, § 10 ust. 2 oraz załącznika Nr 2 do badanej uchwały w części od słów: "Oświadczam, że znana jest mi treść art. 233 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. 1997 r. Nr 88, poz. 553 ze zm.), o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.".