Wyrok NSA z dnia 13 września 2016 r., sygn. I FSK 509/15

Prawo podatników do odliczenia podatku naliczonego, zapłaconego z tytułu nabycia otrzymanych towarów lub usług, stanowi zasadę podstawową wspólnego systemu podatku VAT ustanowionego przez ustawodawcę Unii Europejskiej. Z kolei odmowa prawa do odliczenia stanowi wyjątek od zasady podstawowej, jaką jest istnienie takiego prawa, w związku z czym organ podatkowy zobowiązany jest wykazać w sposób prawnie wymagany istnienie obiektywnych przesłanek prowadzących do wniosku, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, iż transakcja mająca stanowić podstawę prawną do odliczenia wiązała się z przestępstwem popełnionym przez dostawcę lub inny podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Bogusław Wolas (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 13 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt I SA/Po 1208/13 w sprawie ze skargi P. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 24 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 21 października 2014 r wydanym w sprawie sygn. akt I SA/Po 1207/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 24 września 2013 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 7 grudnia 2012 r. określającą skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego za poszczególne miesiące 2009r.

Sąd uznał za własne ustalenia organów podatkowych. Wynikało z nich, że Podatnik prowadził działalność gospodarczą w ramach której zajmował się transportem materiałów reklamowych na rzecz banków. W 2009 r organy podatkowe stwierdziły nieprawidłowości w podatku od towarów i usług, które wynikały z odliczenia podatku naliczonego z 35 faktur wystawionych przez P. R. dokumentujących zakup usług transportowych o wartości netto: 826.360,60 zł, VAT: 181.799,33 zł. P. R. nie prowadził bowiem działalności gospodarczej, nie przedłożył żadnych dokumentów związanych z taką działalnością, nie odnaleziono ich także w trakcie przeszukania w miejscu zamieszkania. Osoba ta nie składała żadnych deklaracji podatkowych, nie posiadała żadnego majątku ruchomego ani nieruchomego, w kontrolowanym okresie nie była właścicielem pojazdów ani nie zawierała umów leasingowych, nie posiadała żadnego zaplecza gospodarczego wskazującego na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług transportowych, żadnych środków trwałych, nie zatrudniała pracowników, na jej rachunkach bankowych brak było operacji wskazujących na dokonywanie wydatków związanych z działalnością gospodarczą, tj. wydatków na paliwo, zakup materiałów, usług, wypłat wynagrodzeń dla pracowników czy zapłat dla kontrahentów.