Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2016 r., sygn. II FSK 1005/14
Umowa powiernictwa nie stanowi podstawy do zwolnienia powiernika z obowiązku podatkowego, wynikającego z czynności stanowiących sprawowanie zarządu powierniczego.
Teza urzędowa
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 12 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Go 427/13 w sprawie ze skargi E. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 26 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sygnatura akt II FSK 1005/14
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę E. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2011.
Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. decyzją z dnia 18 grudnia 2012 r. określił skarżącej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2011 w kwocie 319.368 zł, ustalając, że w 2006 r. nabyła ona niezabudowaną nieruchomość, położoną w G. oraz niezabudowaną nieruchomość rolną, położoną w K., z deklarowanym zamiarem utworzenia gospodarstwa rolnego. Po uzyskaniu decyzji Wójta Gminy Z. o warunkach zabudowy jednej z działek budynkiem mieszkalnym, a następnie decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału tej działki na 10 działek budowlanych oraz po uchwaleniu na wniosek skarżącej, która sfinansowała także opracowanie i sporządzenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wsi K., miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi K., czego efektem była zmiana przeznaczenia terenów nabytych przez skarżącą z rolnych na tereny pod zabudowę, skarżąca w latach 2008-2011 sprzedała 55 działek oraz udziały w 9 działkach, stanowiących drogi dojazdowe. Zadeklarowała, że uzyskany przychód w okresie dwóch lat przeznaczy w całości na własne cele mieszkaniowe, powołując się na nabycie w roku 2008 nieruchomości położonej w D., z przeznaczeniem na gospodarstwo agroturystyczne; następnie zapłaciła jednak zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości w łącznej kwocie 185.261 zł, po czym w dniu 19 lipca 2012 r. złożyła korektę deklaracji z żądaniem stwierdzenia nadpłaty tego podatku, powołując się na fakt obrotu nieruchomościami w wyniku realizacji zarządu powierniczego i wyjaśniając, że dnia 31 marca 2004 r. zawarła z obywatelem Szwajcarii R. S. umowę o zarząd powierniczy o charakterze trwałym, na mocy której powierzający przekazał jej wierzytelność o wartości 500.000 zł, która miała być spożytkowana na nabycie nieruchomości rolnych w okolicach Z. Za sprawowanie zarządu skarżąca miała uzyskać wynagrodzenie w wysokości 10% otrzymanych dopłat z Unii Europejskiej oraz 5% różnicy pomiędzy cena nabycia a ceną odsprzedaży nieruchomości, płatne w terminie 30 dni od rozwiązania umowy, do którego jednak jeszcze nie doszło. Organ podatkowy z uwagi na częstotliwość i ciągłość działań skarżącej oraz ich zorganizowany charakter uznał, że sprzedaż działek stanowiła pozarolniczą działalność gospodarczą, prowadzoną przez skarżącą we własnym imieniu i na własny rachunek, a nie na rzecz powierzającego, toteż zasadne było żądanie stwierdzenia nadpłaty w podatku od przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, z określeniem skarżącej (a nie powierzającemu) zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.