Wyrok NSA z dnia 2 października 2015 r., sygn. II OSK 747/15

Rażąca przewlekłość postępowania zachodzi wtedy, gdy nawet bez potrzeby odwoływania się do szczegółowych okoliczności sprawy, można stwierdzić, że naruszono prawo w sposób oczywisty, zwłaszcza w sytuacji, gdy organ prowadzący postępowanie wykazał się całkowitą biernością.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 2 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych J.M. i Prezydenta m. st. Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2014 r. sygn. akt IV SAB/Wa 222/14 w sprawie ze skargi J.M. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta m. st. Warszawy dotyczącego rozpoznania wniosku o warunki zabudowy terenu oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wa 222/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi J.M. na przewlekłe prowadzenie przez Prezydenta m. st. Warszawy postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 17 listopada 2009 r. o wydanie decyzji o warunkach zabudowy stwierdził w punkcie 1 sentencji przewlekłość tego postępowania, w punkcie 2 orzekł, że przewlekłość postępowania nie miała charakteru rażącego, a w punkcie 3 zasądził od Prezydenta na rzecz skarżącego kwotę 357 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wspomniany wniosek z dnia 17 listopada 2009 r. dotyczył inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z lokalami usługowo - handlowymi, garażem podziemnym, konieczną infrastrukturą i przebudową sieci na działkach ewidencyjnych nr [...] i innych, położonych w rejonie ulic [...] w W.

Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. Prezydent m.st. Warszawy (dalej określany jako Prezydent lub organ pierwszej instancji) odmówił J.M. (dalej określanemu jako skarżący) ustalenia warunków zabudowy z uwagi na negatywną opinię konserwatora Zabytków. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej określane jako SKO) wskutek odwołania złożonego przez skarżącego decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. uchyliło jednak tę decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. SKO stwierdziło, że uzgodnienie organu ochrony zabytków, na które powołano się w zaskarżonej decyzji, nie zostało udzielone w wymaganej prawem formie, tj. w drodze postanowienia.