Wyrok NSA z dnia 3 marca 2015 r., sygn. I OSK 1628/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1943/12 w sprawie ze skargi R.R. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1943/12 oddalił skargę R.R. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Komendant Wojewódzki Policji [...]rozkazem personalnym z dnia [...] lutego 1991 r. nr [...], na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179), z dniem [...] lutego 1991 r. przyjął R.R. do służby w Policji, mianował funkcjonariuszem w okresie służby przygotowawczej na stanowisko [...]. Jednocześnie mianował [...] Policji i zaliczył wysługę lat na dzień [...] lutego 1991 r.: pracy w zakładach cywilnych i służby w WP w wymiarze 8 lat i [...] miesięcy.

Następnie Komendant Główny Policji w postępowaniu wszczętym z urzędu decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] stwierdził nieważność rozkazu personalnego Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] lutego 1991 r. nr [...] w części dotyczącej zaliczenia R.R. wysługi lat na dzień [...] lutego 1991 r. w wymiarze pracy w zakładach cywilnych i służby w WP: 8 lat, [...] miesięcy. Na podstawie art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz.1071 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.) decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu decyzji podał m.in., że w/w rozkaz personalny w powyższej części został wydany bez podstawy prawnej oraz z rażącym naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.