Wyrok NSA z dnia 6 października 2015 r., sygn. II OSK 264/14

Stosowanie sankcji nieważności ogranicza się do wad kardynalnych, wad o takim stopniu gatunkowym naruszenia przepisów prawa, które podważają prawidłowość stosunku prawnego pod względem podmiotowym lub przedmiotowym.

Teza od Redakcji

Dnia 6 października 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska /spr./ Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 6 października 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 1061/13 w sprawie ze skargi Z. L. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

UZASADNENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 października 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z. L. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2013 r. utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Busku Zdroju z dnia [...] listopada 2011 r.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Busku Zdroju nakazał Z. L. i M. B.- właścicielkom budynku gospodarczego położonego na działce nr [...] w S. doprowadzenie go w terminie do 20 marca 2012 r. do stanu zgodnego z przepisami prawa budowlanego przez zamontowanie przy połaci wschodniej dachu rynien i rur spustowych w celu odprowadzania wód opadowych na własny nieutwardzony teren działki.

Jak wynika z treści tej decyzji podstawą jej wydania było ustalenie, że budynek nie posiada orynnowania, położony jest w niewielkiej odległości od budynku sąsiada usytuowanego na granicy nieruchomości tj. 0,65 m od granicy działki, a okap jego dachu wystaje na odległość 0,2 m poza lico ściany. W uzasadnieniu decyzji odwołano się do przepisów § 128 i § 28 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.). Zgodnie z treścią pierwszego z tych przepisów dachy i tarasy, a także zagłębienia przy ścianach zewnętrznych budynku powinny mieć odprowadzenie wody opadowej do wyodrębnionej kanalizacji deszczowej lub kanalizacji ogólnospławnej, a w przypadku braku takiej możliwości - zgodnie z § 28. W myśl tego ostatniego uregulowania w razie braku możliwości przyłączenia do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej, dopuszcza się odprowadzenie wód opadowych na własny teren nieutwardzony, do dołów chłonnych lub do zbiorników retencyjnych. W uzasadnieniu decyzji wskazano ponadto, że zgodnie z oświadczeniem skarżącej budynek został wybudowany w 1953 r. na podstawie pozwolenia na budowę. W podstawie prawnej decyzji powołano art. 66 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm.).