Wyrok NSA z dnia 7 października 2015 r., sygn. II OSK 323/14

Skoro, zgodnie z art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem (m.in.) decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - wydawanej na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji, to organ wydający takie decyzje ma obowiązek sprawdzić, czy przed wydaniem decyzji o warunkach zabudowy bądź decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji inwestor nie powinien uzyskać decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, a w przypadku wątpliwości w tym zakresie wskazać na potrzebę wyjaśnienia tej kwestii przez właściwy organ.

Teza urzędowa

Dnia 7 października 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński Sędziowie Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 7 października 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt II SA/Gl 755/13 w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 października 2013 r., sygn. akt II SA/Gl 755/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P. Sp. z o.o. w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że skarga została wniesiona na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, wydaną w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta Wodzisławia Śl. z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] odmawiającą ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla budowy stacji bazowej telefonii komórkowej P o oznaczeniu WOD2016_J. Przedmiotowa stacja bazowa przewidziana była do realizacji na dachu budynku posadowionego na działce nr [...] w W. przy ul. W. Decyzja Prezydenta Miasta Wodzisławia Śl. została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, gdyż poprzednia decyzja tego organu, którą również odmówiono ustalenia lokalizacji przedmiotowej stacji bazowej, została uchylona decyzją kasacyjną organu odwoławczego. Ponownie rozpatrując sprawę Prezydent Miasta Wodzisławia Śl. stwierdził, że parametry techniczne anten przewidzianych do zainstalowania na dachu budynku dowodzą, że będą one wytwarzać pola elektromagnetyczne o częstotliwości 900 MHz ( anteny GSM) i 2100 MHz ( anteny UMTS), a średnia gęstość tych pól będzie przekraczać wartość 0,1W/m². Obszar, w którym zakres częstotliwości pola elektromagnetycznego mieści się w przedziale od 300 MHz do 300 GHz, a gęstość pól elektromagnetycznych przekracza 0,1 W/m² zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymywania tych poziomów ( Dz. U. Nr 192, poz. 1883) stanowi bowiem obszar o ograniczonym sposobie użytkowania. W ocenie organu w obszarze oddziaływania przedmiotowej stacji bazowej znajdą się miejsca, w których istnieją już budynki mieszkalne (bloki 24-16, 40-48) oraz budynki usługowe, a także tereny przeznaczone w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Wodzisławia Śl. pod przyszłą zabudowę mieszkaniową. Moc promieniowania izotropowego (EIRP) emitowanego przez przewidziane do zainstalowania anteny GSM mieścić się będzie w przedziale od 2000 - 5000W, a dla anten UMTS będzie wynosić 2158,50, a miejsca dostępne dla ludności znajdować się będą natomiast w odległości nie większej niż 100 m od ośrodka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania tych anten, bowiem w takiej odległości znajduje się budynek mieszkalny wielorodzinny oznaczony numerem [...] oraz budynek usługowy Fitness Clubu. Organ uznał, że planowaną inwestycję należy zaliczyć do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko wskazanych w § 2 pkt 7 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko ( Dz. U. Nr 213, poz. 1397). W związku z tym organ wezwał pełnomocnika Spółki P do uzupełnienia wniosku przez dołączenie do niego decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W odpowiedzi na wezwanie pełnomocnik Spółki P w piśmie z dnia 31 lipca 2012 r. wskazał, że brak jest podstaw faktycznych i prawnych do występowania przez inwestora z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, gdyż planowane przedsięwzięcie nie zalicza się do mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Prezydent Miasta Wodzisławia Śl. mając na uwadze przeprowadzoną analizę oraz przepisy art. 71 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 72 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko( Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), dalej ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku uznając, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach winna zostać dołączona do wniosku odmówił ustalenia lokalizacji tej inwestycji.