Wyrok NSA z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. I OSK 1114/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.), Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk, Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik, Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 lutego 2013 r. sygn. akt II SA/Kr 1723/12 w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego mienie komunalne oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 1723/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie tego samego organu; II. zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu na rzecz skarżącego kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wyrok ów zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Dnia [...] stycznia 2012 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu (dalej Kolegium) wpłynął wniosek A. M. (dalej skarżący bądź wnioskodawca) o stwierdzenie nieważności decyzji Zarządu Miasta Sz. z dnia [...] grudnia 1997 r. znak [...] (dalej decyzja z [...] grudnia 1997 r.) w sprawie stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.

W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że jest jednym z następców prawnych A. S., będącego poprzednim właścicielem gruntów położonych w Sz., których dotyczy zaskarżona decyzja, objętych księgą wieczystą Kw nr [...]. Wnioskodawca opisywał zmiany dokonywane w sferze praw rzeczowych w odniesieniu do wyżej wymienionej nieruchomości. Wyjaśniał, że m.in. z inicjatywy wnioskodawcy stwierdzona została nieważność orzeczenia Ministra Zdrowia z dnia [...] października 1948 r. o zatwierdzeniu protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia [...] kwietnia 1948 r. w przedmiocie ustalenia składników majątkowych przedsiębiorstwa uzdrowiskowego Sz., a także decyzji Wojewody Nowosądeckiego z dnia [...] kwietnia 1992 r. znak [...], stwierdzającej nabycie przez Miasto Sz. z mocy prawa, nieodpłatnie, własności nieruchomości położonej w Sz., oznaczonej w ewidencji gruntów w obrębie [...], uregulowanej w księdze wieczystej Kw nr [...] zgodnie ze sporządzonym spisem, opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr 115 stanowiącej integralną część tej decyzji. W świetle powyższych okoliczności dotyczących stwierdzenia nieważności orzeczeń wnioskodawca stwierdził, że doszło do restytucji poprzedniego stanu prawnorzeczowego, a zatem "(...) w dniu wydania przez Zarząd Miasta Sz. decyzji administracyjnej w przedmiocie stwierdzenia nabycia przez spółkę PKP Państwowe Koleje Linowe z siedzibą w Z. użytkowania wieczystego gruntu położonego w obrębie 1, w Sz., grunt ten w rzeczywistości nie stanowił ani własności gminy ani własności Skarbu Państwa. W związku z tym ustanowienie na tym gruncie prawa użytkowania wieczystego było niemożliwe. (...) Z natury bowiem tego stosunku prawnego oraz z treści art. 232 kodeksu cywilnego wynika, iż może ono zostać ustanowione jedynie na gruntach należących do Skarbu Państwa lub do jednostki samorządu terytorialnego."