Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2015 r., sygn. I OSK 2485/13

Podstawą do wydania decyzji o skierowaniu na badania lekarskie jest wiarygodna informacja o zastrzeżeniach, co do stanu zdrowia kierującego pojazdem, a nie natomiast ustalenie, czy w istocie rozpoznane zmiany stanowią o niezdolności do prowadzenia pojazdów. Stwierdzenie braku lub istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami należy do uprawnionego lekarza, który na podstawie badania lekarskiego wydaje odpowiednie przewidziane prawem orzeczenie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędzia del. WSA Iwona Kosińska, Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 czerwca 2013 r. sygn. akt III SA/Po 382/13 w sprawie ze skargi I. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 czerwca 2013 r. sygn. akt III SA/Po 382/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę I. P. (dalej także, jako: "skarżąca") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej także, jako: "Kolegium") z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wnioskiem z dnia 16 lipca 2012 r. Prokurator Rejonowy [...] wystąpił o skierowanie skarżącej na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. Z wniosku wynika, że Prokuratura Rejonowa [...] nadzorowała postępowanie przygotowawcze prowadzone przeciwko I. P., podejrzanej o popełnienie czynu z art. 190 § 1, 190a § 1, 216 § 1 i 217 § k.k. Z akt tego postępowania wynika, że I. P. posiada cechy zaburzonej osobowości (typ osoby paranoicznej) charakteryzującej się występowaniem cech nadwrażliwości emocjonalnej, nadmierną koncentracją na własnej osobie z uwrażliwieniem na sygnały odrzucenia, brakiem akceptacji przez otoczenie, dość niską empatią i autorefleksją, sztywnością postaw, tendencją do ksobnych interpretacji, podejrzliwości i nieufności. Okoliczność, że skarżąca jest osobą, u której występują cechy zaburzonej osobowości typu paranoicznego, rodzi wątpliwość, co do psychicznych zdolności do kierowania pojazdami. Prokurator Rejonowy zwrócił uwagę na to, że jedną z przyczyn opisanych w literaturze, jako obniżającą zdolność do kierowania pojazdami, mogą być zaburzenia emocjonalne z przewagą postaw agresywnych. W ocenie Prokuratora Rejonowego skarżąca może stanowić potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia uczestników ruchu drogowego, wobec tego skierowanie Jej na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych jest konieczne. Do wniosku dołączono kopię protokołu przesłuchania, kopię postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz kopię opinii sądowo- psychiatrycznej.